Page 59 - หนังสืองานพี่ป๋อม
P. 59

เล่นระนาดทุ้มเป็นรุ่นน้องครับชื่อเล่น พ.(ฮ่าๆอย่างกับหนังสือซุบซิบบันเทิง) คราวนี้เป็นคน

          ขาวและมีใจให้กันพอควรครับไม่เหมือนครั้งแรกที่ได้แต่แอบรัก  เธอให้ดอกไม้ผมเป็นก าลังใจ
          ในการขึ้นประชันครับ ป๋อมฮึกเหิมมาก(อีกแล้วครับท่าน) เพราะจะว่ากันตามจริงยังมีอีกหนึ่ง
          ก าลังใจจากสาวรุ่นพี่นอกสถาบันมาเชียร์ด้วยที่โรงละครแห่งชาติในคืนนั้น เธออักษรย่อ น.
          ครับ เดี๋ยวค่อยเล่าความรักต่อ มาเล่าประชันก่อนคืนนั้นวงครูพินิจเล่นก่อนด้วยโหมโรง
          มะลิเลื้อย เถา ตามด้วยวงครูสมภพ โหมโรงเพลงไอยเรศ เถา  วงประสาท สุขุม โหมโรงเพลง
          กราวนอก และวงผมโหมโรงเพลงแขกมอญ ส่วนเพลงเถาวงครูพินิจ พม่าห้าท่อน เถา วงครู
          สมภพช้างประสานงา เถา
          วงประสาท สุขุม แขกลพบุรี เถา วงครูสุพจน์ โตสง่า เทพรัญจวนเถา  เพลงเดี่ยวรอบวง

          วงครูพินิจเดี่ยวพญาโศก วงครูสมภพเดี่ยวสุดสงวน วงประสาทสุขุมเดี่ยวแขกมอญ
          วงครูสุพจน์ โตสง่าเดี่ยวสารถี เพลงลา วงครูพินิจ น้ าลอดใต้ทราย วงครูสมภพปลาทองสาม
          ชั้น วงประสาทสุขุม พระอาทิตย์ชิงดวง วงครูสุพจน์ โตสง่า เต่ากินผักบุ้ง
                 การประชันในคืนนั้นดุเด็ดเผ็ดมันตามคาด วงครูพินิจบรรเลงระนาดเอกโดยครูกฐิน
          วงศ์เชื้อสไตล์เหนียวแน่นสไตล์เทศบาลซ้อมพร้อมพรัก  วงครูสมภพระนาดเอกโดยครูสมนึก
          ศรประพันธ์ สไตล์ไหวร่อนพลิ้ว วงก็มีเพลงแปลกใหม่อย่าง หางเพลงช้างประสานงาก็ออก
          เพลงละครมหาชนชาวแฟลตฟังอร่อยหูมาก เพลงนี้ผมน ามาบันทึกใหม่ด้วยในอัลบั้มระนาด

          นฤมิต 5-6ตั้งชื่อเป็นเกียรติครูสมภพไว้ว่า เกษมสมภพ วงประสาท สุขุมระนาดเอกโดยครู
          เพลิน ทนง แจ่มวิมลฉายาระนาดบิน เพราะเวลาเกร็งข้อผมของแกจะสั่นพรึบๆเหมือนนกบิน
          แต่ไหวหนักแน่นมาก วงครูสุพจน์ โตสง่าระนาดเอกโดยผมเอง ตามหลักการแล้วเราเป็นเด็ก
          กว่าทุกวงพ่อปื๊ดเลยใช้วงผสมเอาพี่นิคม น้อยเลิศมาเป่าปี่และให้พี่วันชัย อัมรปาลตีฆ้องเล็ก
          เหมือนดรีมทีมผสมทีมชาติชุดใหญ่ว่างั้นเถอะ
                 คืนนั้นพ่อปื๊ดสอนให้ป๋อมใช้ทริคของครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะเจ้าของงานคือใช้ข้อ
          พริ้วไหวไปท าแนวการบรรเลงให้สูงเท่าวงผู้ใหญ่อีกสามวงสร้างความประหลาดใจให้ผู้คนใน
          งานว่าเวลาแค่ 4เดือนพัฒนาขึ้นมาได้ขนาดนี้ ผมได้เสียงปรบมือดังมาก(เสียงหรือภาพการ

          บรรเลงน่าจะหาได้จากมูลนิฐิหลวงประดิษฐ์ไพเราะ)งานประชันจบลงอย่างชื่นมื่นทุกคนพึง
          พอใจในผลงานของวงตัวเอง จบงานนี้ผมไข้กลับเลย รอดตัวไปอิอิ ความรักกับสาวระนาดทุ้ม
          ผิวขาวก็ด าเนินไปเรื่อยๆราบรื่นดี แต่แบบเด็กๆละครับไม่เคยได้ไปไหนมาไหนสองคนหรอก
          ครับท่าน ถึงไปก็ไม่บอกครับ 555


                                          40
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64