Page 45 - 28_LiryDram_2020

Aldona Borowicz, Cienie na rozwietrze, seria „Dekada Poetów”, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toru 2014
Powrócę jednak do liryczności w poezji Al- dony Borowicz. Otóż w jej wierszach odnaj- duję takie frazy, zdania, które gdyby rozpi- sać na tercyny (niekoniecznie w konwencji klasycznego haiku), stałyby się właśnie for- mą haiku, w wersji śródziemnomorskiej, co stosowali choćby Czesław Miłosz, Ezra Po- und, Stanisław Grochowiak. Mnie zapadły w pamięć haiku Andrzeja Tchórzewskiego, oto jeden z nich, Wiosenne nadzieje:
Mięso kukułek
spada monetą do nóg z gęstwin bambusa
Co byśmy uzyskali, rozpisując na tercynę zdanie poetki: w butelkach z metalicznym dźwiękiem zamieszkuje przestrzeń? Albo: Później splótł się kwiecień. Światło. I dniały Alpy srebrzyście? Oczywiście te zdania nie pretendowały do autonomicznej poetyckiej jednostki, idea haiku rządzi się swoimi pra- wami i to, co często czytamy jako rzekome haiku, jest zaledwie tercyną. Tu natomiast chciałem zwrócić uwagę na syntezy zdań po- etki, które mogą stanowić właśnie odrębną, autonomiczną poetycką jednostkę.
Tom Aldony Borowicz Cienie na rozwietrze jawi się jako niezmiernie ważny, oryginal- ny, nasycony wspomnianymi znaczeniami. I czytelniczo atrakcyjny. Serie poetyckie Wydawnictwa Adam Marszałek, redago- wane przez Marka Wawrzkiewicza i Janu- sza Kryszaka, są zjawiskiem szczególnym w polskim pejzażu wydawniczym. Wydaw- nictwa często czyhają jedynie na zysk, na spektakularny sukces. Bolesne to w kraju, który przetrwał lata zaborów dzięki języko- wi i kulturze.
•POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•
lipiec-wrzesień 2020 LiryDram •POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•POLECAMY•