Page 121 - 30_LiryDram_2021
P. 121
Twój spadek twórczy żyje i będzie odżywał, co przeczuwałaś, że Twój czas wciąż dopiero nadejdzie. Wiem to wszystko z niezliczonych godzin rozmów z Tobą, przenikliwych, spo- kojnych, w skupieniu, ale i radości, jak pisałaś spotkania poetyckich dusz (miałyśmy dla sie- bie tyle czasu!)... To były nasze święta, te co- dzienne dni, celebrowałyśmy je jako nadzwy- czajne biegi zdarzeń... Trzeba Cię docenić, to konieczność, robiłam to nieustannie... Ale by to zrobić – trzeba Cię znać, ale Ciebie już nie ma wśród nas... Kto teraz znajdzie drogę do Ciebie? W dużej mierze pozostaniesz tajem- nicą, tak, jak pragnęłaś, prąc wciąż przed sie- bie... Byłaś wciąż o parę kroków do przodu, ale jako genialny obserwator – przenikałaś różne rzeczywistości i nie bałaś się obcować z tajemnicami niepojętego, więcej – starałaś się to przybliżyć i w jakiś sposób właściwy so- bie obłaskawić... I najważniejsze, przecież ludzie nie wiedzą nawet o Tobie, że Ty pisa- łaś o strasznych rzeczach, żeby przestraszyć młodzież, by nie sięgała po narkotyki, aby nie fundowała w życiu piekła dla siebie i swoich rodzin. A więc niech będzie przestrogą, kiedy dzieci wychodzą z domów w noc, choć świe- ci słońce, byśmy byli czujni w czasie ich wę- drówek między szkołą a domem... By zawsze potrafiły znaleźć właściwą drogę. Każde wej- ście w nałóg ma swoją przyczynę. Rzecz nie w tym, by to teraz tu dyskutować. Prioryte- tem jest, aby ocalić obraz dobrego człowie- ka. Niech ten krótki tekst skłania do namysłu i buduje namiastkę nowej świadomości, no- wego, należytego – wnikliwszego spojrzenia na życie Baśki eR. Zasługuje wciąż na więcej. Trwam przy Tobie.
Katarzyna Lisowska, przyjaciel w życiu, do ostatniego oddechu i ponad śmierć
styczeń–marzec 2021
LiryDram 119
BARBARA ROSIEK – psycholog kliniczna, uznana i popularna autorka książek, poczytnych szczególnie wśród młodzieży. Uważała się przede wszystkim za poetkę, pisała tzw. stylem rośkowym, swoim własnym stylem. Potrafiła językiem poezji oddawać piekło uzależnienia od narkotyków. Największą sławę przyniósł
jej „Pamiętnik narkomanki”, jednak pisała także o innych tematach, jak miłość, przemijanie, życie w hospicjum i na oddziale psychiatrycznym. Temat godności każdego człowieka był jej bardzo bliski. Swoimi książkami dokonywała odkryć (nadużycia szpitali wobec pacjentów), walcząc choćby o prawa pacjentów szpitali psychiatrycznych, ale także dostarczyła bardzo dużo wiedzy rodzinom i specjalistom na temat uzależnień. Za główną przyczynę problemów młodych ludzi podawała brak miłości
(11 przykazanie jej autorstwa to: „Kochaj swoje dziecko”). Aktywnie udzielała prelekcji, była edukatorką, której doświadczeniu życiowemu ufali młodzi ludzie.
KATARZYNA LISOWSKA – bliska przyjaciółka Barbary Rosiek. Przyjęła misję życia pisarki, zapoczątkowaną przez Marka Kotańskiego (Barbara Rosiek uczestniczyła w powoływaniu przez niego MONAR-u). Barbara Rosiek była przyjaciółką ludzi młodych i wykluczanych.
Jej celem było wspieranie każdego życia, które jest szczególnie pokrzywdzone. Katarzyna Lisowska przyjęła rolę uczennicy Barbary Rosiek, w twórczym pisaniu i byciu pedagogiem.