Page 90 - 42_LiryDram_2024

Najnowsze trendy w poezji
część XXXVII
Warszawskie
klimaty w liryce Marleny Zynger
Magdalena Węgrzynowicz-Plichta
Warszawa była i nadal jest znaczą- cym motywem literackim beletry- styki i literatury faktu, jak również podmio-
tem lirycznym lub osią tematyczną sytu- acji lirycznych wielu wierszy czy poematów. Jest bowiem miastem o długiej i istotnej hi- storycznej tradycji dla kształtowania ducha patriotycznego narodu polskiego, ważnym kulturowym i administracyjnym centrum – stolicą Polski, atrakcyjnym europejskim ośrodkiem turystyczno-rekreacyjnym dla ob- cokrajowców. Jest przede wszystkim, a mo- że nawet ponad wszystko inne, miastem ro- dzinnym lub dla zarobkowo migrującej lud- ności miejscem szansy rozwoju zawodowego. Ponad siedemsetletnia Warszawa1 dla oko- ło dwumilionowej rzeszy mieszkańców jest powszednią codziennością, przecinaną od czasu do czasu dniami świątecznymi i oso- bistymi rocznicami. W powszechnej krząta- ninie, w zabieganiu i pośpiechu łatwo wpaść
w rutynę, nie dostrzegać piękna zabudowy miasta i nie zauważać jego oryginalności. Dlatego tym bardziej cenna jest każda re- fleksja literacka, która czy to lirycznie, czy satyrycznie odnosi się do wyjątkowości lub niedogodności mieszkania w tej metropolii. Takie właśnie rozważania egzystencjalne i obrazy poetyckie, dotyczące współczesnej Warszawy, można odnaleźć w twórczości Marleny Zynger2. Ten warszawski motyw w różnych odsłonach pojawiał się na prze- strzeni lat – był obecny w każdym nowym to- mie3. W liryce autorki, mieszkającej w jednej z dzielnic stolicy, uzyskiwał wymiar szcze- gólny zarówno w liryce miłosnej, jak i o wy- dźwięku patriotycznym.
Najpełniej swój emocjonalny stosunek za- manifestowała poetka w wierszu Warszawa4, którą już w pierwszym wersie nazywa swo- im miastem, z racji zadomowienia w niej. To wyznanie liryczne w formie monologu nie
88 LiryDram styczeń–marzec 2024