Page 13 - De man die het nieuws voor wilde blijven

- Goh, ligt die hier, hij zat toch in het Rosa Spier ..., goh, vierenzeventig, nu al ......
In de verte klonk de muziek van een trio, waarvan zelfs op deze afstand te horen was dat het amateurs waren. Goedwillende amateurs dat wel. Eigenlijk moest het verboden worden, maar wijs zo’n aanbod maar eens af.
Intussen liepen Mol en Katje naast Leon en verweten hem op fluistertoon de armoedige voorstelling.
- Dit kleine benauwde burgermansgebeuren, niks voor Mammie. Had hij niet aan Zorgvliet gedacht of .. had ze niet liever gecremeerd willen worden?
- Wij hadden dat wel prettig gevonden, zei Mol en maakte een gebaar naar haar zuster.
- Is dat alles wat jullie te zeggen hebben, snauwde Leon, helemaal in de rol van verontwaardigde overbelaste zoon. Jullie hebben mij alles laten regelen en tot nu toe ook alles laten betalen. Commentaar achteraf is wel het aller makkelijkste, had dan zelf wat gedaan, siste hij zonder zijn mond te bewegen.
- Nou, nou, rustig maar, wij mogen toch ook een mening hebben, ook al is die achteraf. We kennen Mammie uit een hele andere periode dan jij. Voor ons is ze een gevierd schrijfster en dan is dit alles een beetje dunnetjes.
- Ik heb jullie gebeld, maar jullie wilden nergens iets mee te maken hebben, nou dat hebben jullie dan ook niet. Dus ...ssst....
Op dat moment bereikten ze gedrieën de deur van het zaaltje en zetten ze hun beste glimlach op, uiteindelijk was het toch de begrafenis van hun moeder.
11