Page 85 - Echte wiskunde

Echte Wiskunde 73
Het vierdelige leerboek Exercices d’analyse et de physique mathématique dat tussen 1840 en 1847 verscheen, bleek echter bijzonder belangrijk.
Toen Louis Philippe in 1848 van het politieke to- neel verdween kreeg Cauchy zijn universiteitsposi- ties terug. Hij veranderde echter niet van ideeën en hij bleef zijn collega’s problemen bezorgen. Libri die op politieke gronden benoemd was, zoals hierboven beschreven, vluchtte Frankrijk uit. Deels moet dit ook geweest zijn omdat hij ook op het punt stond vervolgd te worden voor het stelen van waardevolle boeken. In 1850 werden Liouville en Cauchy weer kandidaten voor de leerstoel, zoals ze ook in 1843 geweest waren. Na een stemming waarin de uitsla- gen niet veel verschilden, werd Liouville aangesteld. Daaropvolgende pogingen om deze beslissing te ver- anderen leidde tot erg slechte verhoudingen tussen Liouville en Cauchy.
Figuur 2.7: Augustin Cauchy
Een andere vrij onbenullige kwestie, deze keer met Duhamel, verduisterde de laatste jaren van Cauchy’s leven. Het ging erover wie het eerste een resultaat gevonden had op het gebied van in- elastische schokken. Duhamel was het niet eens met Cauchy’s claim dat hij de eerste was geweest in 1832. Poncelet verwees naar zijn eigen werk op dit gebied, uit 1826 en zo werd aangetoond dat Cauchy ongelijk had. Cauchy was er echter de man niet naar toe te geven dat hij het fout had. Valson schrijft in [16]: ...het conflict legde een sfeer van droefenis en verbittering over de laatste dagen van zijn leven, wat alleen door zijn vrienden gemerkt werd ....
In [16] wordt ook een brief van Cauchy’s dochter geciteerd, waarin zijn dood wordt beschreven:
Helemaal bij zinnen, en tot 3h30 ’s ochtend geheel in het bezit van zijn geestelijke vermogens, uitte mijn vader de gezegende namen van Jesus, Maria en Josef. Voor de eerste keer leek hij zich bewust te zijn van de ernst van zijn toestand. Om ongeveer 4 uur ging zijn ziel naar God. Hij trad de dood met zo’n kalmte tegemoet dat wij ons schaamden dat we ons ongelukkig voelden.
Veel wiskundige termen dragen Cauchy’s naam: de Cauchy-integraal in de theorie van de complexe functies, de Cauchy-Kovalevskaya existentie-stelling voor de oplossing van partiële dif- ferentiaalvergelijkingen, de Cauchy-Riemann vergelijkingen en Cauchy-rijtjes. In totaal schreef hij 789 wiskunde-artikelen, een ongelofelijk aantal. Deze prestatie wordt in [1] als volgt samenge- vat: ...zo’n enorme wetenschappelijke creativiteit is duizelingwekkend, want het betreft onderzoek op het gebied van alle toen bekende gebieden van de wiskunde ...ondanks zijn uitgebreidheid en zijn vele facetten bezit Cauchy’s wetenschappelijk werk een bepaald samenbindend thema, een geheime samenhang ....
Cauchy’s creatieve genius vond brede uitdrukking, niet alleen in zijn werk over de grondsla- gen van de reële en complexe analyse, gebieden waaraan zijn naam onuitwisbaar verbonden zal blijven, maar ook in vele andere gebieden.
Zijn verzameld werk, Oeuvres complètes d’Augustin Cauchy (1882-1970), werd gepubliceerd in 27 delen.