Page 73 - Altrobiografie

'Natuurlijk, daar ben ik ook tegen maar 't is helaas ook zo dat de antivivisectie mensen alle proeven onnodig noemen terwijl ze er geen verstand van hebben. Wij werken met koeien, die krijgen het antistollingsmiddel antivitamine K, dan wordt bloed afgetapt. Ze staan op stal, hebben hetzelfde leven als andere koeien.'
`Moordenaar naar hun vermogen, zijn anatomen of physiologen,' schreef Leo Vroman in Liefde sterk vergroot. Sommige mensen bleken geschokt door de agressie in zijn gedichten. 'Die gesublimeerde vorm van agressie is juist heel bewonderenswaardig. Hij gebruikt zijn agressie creatief, anderen scheuren met hun auto door de straten.'
En jij?
'Ik ben heel anders dan Leo. Hij is tegen iedereen uiterst vriendelijk en
voorkomend. Ik ben nogal opvliegend.'
Noem 's een voorbeeld.
Na lange stilte: 'Toen ik Kosinski's ‘De geverfde vogel’ had gelezen ben ik naar buiten gerend. We woonden in Leiden aan een gracht... Ik was zo woedend, ik heb het boek in de gracht gesmeten.' Met luidere stem: 'Ja, ik had het gevoel dat hij al die gruwelen schreef omdat ie er lol aan beleefde.'
Een van de stellingen toen je promoveerde was: 'De algemeen gangbare opvatting dat de medische biologische visie op de levende natuur een bij uitstek prozaïsche is wordt door het werk van Vroman genoegzaam weerlegd.' Waren jullie toen al bevriend?
'Nee, maar die stelling werd wel de aanleiding.' Vertelt dat hij altijd al veel van Vromans gedichten hield, vooral van zijn vroege gedichten, en toen hij voor de keuze stond in de bloedstolling te gaan werken, vroeg hij Vroman om advies.
'Veel later ben ik hem gaan opzoeken in Brooklyn. Ik zal je nog een voorbeeld geven ter illustratie hoe zeer wij verschillen. Hij had me enthousiast verteld van de heerlijke wandelingen langs het strand van Brooklyn. Nou, ik met hem mee... Wat zag ik? Een grote bende, lege blikjes, rotzooi, noem maar op. Leo liep te stralen, signaleerde vogels en krabben. Zag alleen wat hij wilde zien. Hij schept zijn eigen paradijs.'
Je promoveerde in 1962 en een jaar later deed je een belangrijke ontdekking betreffende de bloedstolling. Dr. R. Zwaal schreef in het blad ‘Natuur en techniek’ dat dit het begin was van een reeks onderzoekingen die leidde naar het ontrafelen van de werking van vitamine K. Ontdekte je dat, alleen of met een team?
'De twee, drie, vier interessante dingen die ik gevonden heb, ontdekte ik in m'n eentje. Je blijft altijd solist maar je hebt wel de groep nodig. Het is te vergelijken met een jazz-concert, iemand krijgt de geest en improviseert een solo. De anderen antwoorden.'
Waar was je?
'In Parijs, ik zat op m'n bed, voelde me een beetje katterig... Weg van huis... bladerde in oude resultaten van proeven en toen kreeg ik plotseling een inval: zó moet het zitten. Ik schreef het op en stuurde het aan Loeliger met wie ik in Leiden samenwerkte. Natuurlijk enorm opgewonden. Dat is het boeiende van research. Plotseling zie je: verdomme zo zit het. 't Is veel spannender dan het kijken naar een spannende film. Nou goed, ik heb een artikel geschreven en dat werd gepubliceerd in een internationaal tijdschrift. Maar het belangrijkste is dat door mijn vinding de anti-trombosetherapie beter kan worden toegepast. De trombosediensten zijn in Nederland beter dan waar ook ter wereld, vooral dankzij professor Loeliger, die je de vader van de trombosediensten zou kunnen noemen.'
Waarom ging je naar Parijs?
'Omdat er een heel goed lab voor bloedstollingsonderzoek was. Daar ben ik gaan werken.'
73