Page 194 - Bloedstollig en bloedingsneiging

182 Bloedstolling en bloedingsneiging
Foto XII.3
Plastic schaal met een dun laagje fibrine. De groottes van de donkere cirkels worden afgelezen op het onderliggende grafiekpapier - een vinding van Frits Haverkate (vide infra) - waaruit wordt afgeleid in welke mate een enzym c.q. een preparaat fibrine oplost21
ook kon verlopen via een weefselactivator (zie onderstaande afbeelding).
Afb. XII.1
De activering van de precursor plasminogeen tot proteolytisch-actief plasmine door een vijftal mogelijke activatoren, waaronder de in weefsel aanwezige activator die later t-PA zou worden genoemd22
Verder onderzoek maakte duidelijk dat fibrinolyse een bijzonder complex fenomeen is met meerdere activatoren, waarvan sommige zelf óók waren afgeleid van een voorloper - een proactivator. Tevens bleken er in bloed zogeheten antiplasmines aanwezig te zijn die de werking van het actief proteolytische eiwit plasmine remmen of volledig blokkeren.
Een belangrijke verdienste van Astrup was dat hij het fenomeen van fibrinolyse interpre- teerde in de context van de fysiologie van organismen. Fibrinolyse kon gemakkelijk onder in vitro-condities worden bestudeerd en dat leidde rond 1960 tot vele honderden publicaties. Maar Astrup begon in te zien dat het belang van fibrinolyse juist lag in de context van de bloed- stolling in vivo. Faam verwierf hij met zijn concept van de Hemostatische Balans waarbij het fysiologisch proces van hemostase - dus niet zozeer de pathofysiologie - een voortduren- de dynamiek is van stollen en weer afbreken door middel van fibrinolyse.23 Terugblikkend verwoordde Astrup dit in 1991 als volgt:24