Page 216 - Bloedstollig en bloedingsneiging

204 Bloedstolling en bloedingsneiging
Kadertekst XIII.1
De eerste activiteiten van de bloedverwerkende industrie in de Verenigde Staten6
The first contract for dried plasma for combat casualties was made with Sharp & Dohme in February 1941. By the end of the following year eight other companies were involved in this form of plasma processing: Eli Lilly and Co, Lederle Laboratories, Reichel Laboratories, Ben Venue Laboratories, Cutter Laboratories, Hyland Laboratories, and Parke Davis and Co.
More important still was the development of a fractionation method by Dr. E.]. Cohn at Harvard University in 1941. By early 1942, the U.S. government invited several commercial firms to consider a plasma fractionation plant utilizing this method. Cutter built the first commercial fractionation plant and began to deliver albumin by the end of 1942. Immediately afterwards six other companies started to produce albumin: Lilly, Lederle, Squibb, Sharpe & Dohme, Upjohn, and Armour. So the foundation of the blood-processing industry was laid.
After 1945, commercial blood fractionation was started in various parts of the world. Other fractions were produced besides albumin. Specific immune globulins and other products were introduced by pharmaceutical firms in the United States, Europe, and Japan. The International Federation of Pharmaceutical Manufacturers’ Associations mentions the following milestones:
- In 1942, Merieux introduced a formalin-stabilized human serum;
- In 1949, Biotest developed stable and preserved human serum products;
- From 1952, Merieux, Behringwerke, Berna, and Green Cross introduced new methods to produce derivatives from human placentas;
- In 1958, Cutter and others introduced stabilized plasma protein fraction;
- In 1962, Behringwerke introduced intravenous gamma globulin;
- In 1965/1966, an antihemophilic factor VIII product was developed by Kabi and Hyland;
- In 1968, Rh immune globulin was introduced by Ortho Diagnostics and Kabi;
- In 1970-1972, factor IX concentrate was introduced by Kabi, Cutter, and Hyland.
Wanneer bloed, zoals aan het begin van de 20ste eeuw, onmiddellijk overgaat van donor naar ontvanger dan zou je kunnen spreken van een persoonlijke band tussen die twee, ook al ontmoeten ze elkaar niet. De band tussen gever en ontvanger wordt indirecter wanneer bloed wordt bewerkt. De bewerking van bloed begint al snel, bijvoorbeeld wanneer citraat wordt toegevoegd om het onstolbaar te maken; of door het te koelen om bederf tegen te gaan; of door maatregelen om ervoor te zorgen dat er geen infecties optreden. Herbruikbare glazen flessen werden vervangen door een modulair systeem van kunststofcontainers, luchtdichte slangen, erin versmolten afnamenaalden, et cetera. Dit alles maakte een differentiële inzameling mo- gelijk waarbij bewerking en opslag van bloedproducten mogelijk was.
De sociale cohesie die de basis vormt van het onbaatzuchtig geven van bloed kwam vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw onder druk te staan. In die tijd brak de oliecrisis uit, een vijftal jaren later gevolgd door een tweede. Het was het einde van de goudstandaard en het begin van een neoliberalisering van de economie alsmede het begin van een afbraak van de welvaartsstaat. Virusinfectieziekten kwamen meer onder de aandacht, vooral ook omdat bac- teriële infectieziekten zo effectief waren bestreden. In het daaropvolgende decennium zou de maatschappij geconfronteerd worden met golven van seksueel overdraagbare infectieziekten: met aids en het hiv-virus, met hepatitis-A en -B en later met non-A non-B (hepatitis-C); en weer later met SARS, Ebola, et cetera. Meer en meer wordt erkend dat er naast de heilzame werking soms ook risico’s aan het gebruik van bloed zijn verbonden.