Page 326 - Bloedstollig en bloedingsneiging
P. 326
314 Bloedstolling en bloedingsneiging
zestig van de vorige eeuw in Parijs tal van universiteiten opgericht met medische faculteiten. In het universitair medisch centrum Necker-Enfants Malades (Université Descartes) werd in 1970 onder supervisie van François Josso een laboratorium voor onderzoek aan hemostase en trombose ingericht. Het werk was patiëntgericht en is dus als pathofysiologisch te kenmerken, in tegenstelling tot meer strikt biochemisch onderzoek.
Foto XIX.1
De bereiding van tromboplastine uit hersenen (Suzette Béguin, links, n.d.) (collectie S. Béguin)
Josso was in de hemostasewereld bekend geworden door het poneren van een loop, de zogeheten Josso-lus, waarmee de activering van factor IX via de extrinsieke route wordt aan- gegeven. Deze terugkoppeling vormt als het waren een ‘garantie’, een back-up, voor het doen werken van de bloedstolling. Ook vond hij als eerste, in 1975, dat monocyten en macrofagen beschikken over tissue factor-activiteit. Daarnaast werkte hij aan de activering van stollings- factoren V en VIII in bloed in geval van een wond. Ook werkte hij aan protrombinecomplex- concentraten (PPSB).
Souliers werk - en bijgevolg ook dat van zijn medewerkers - bleef internationaal tamelijk onbekend omdat hij gewoonlijk in het Frans publiceerde en het vaak hield bij congresversla- gen in plaats van doorwrochte wetenschappelijk artikelen. Van Soulier moest men het dus niet hebben als het om goed publicatiebeleid ging. Klinisch gezien was Soulier echter een zeer be- faamd hematoloog waardoor patiënten van heinde en verre zich bij zijn kliniek melden. Voor diagnostiek en analyse kwamen ze zo terecht bij Josso’s laboratorium. Aan onderzoeksmate- riaal had Suzette Béguin dus geen gebrek. Echter, in 1981 overleed Josso, waardoor Suzette in wetenschappelijke zin ‘verweesd’ achterbleef.
Als onderdeel van haar wetenschappelijk onderzoek had Béguin zich de techniek van het bepalen van de trombinegeneratie eigengemaakt. Deze bepaling was in 1953 in Engeland bij- na gelijktijdig vanuit twee laboratoria gepubliceerd: dat van het Radcliffe Infirmary in Oxford