Page 64 - Bloedstollig en bloedingsneiging

52 Bloedstolling en bloedingsneiging
Nu had de stad Amsterdam grote plannen met het gebied in Slotervaart waar het CLB was gebouwd, maar de uitvoering daarvan liet nog op zich wachten. De bedoeling was dat er daar een soort Cité Médicale zou komen met naast het CLB een nieuw gemeenteziekenhuis en nieuwbouw voor het Nederlands KankerInstituut. Maar zolang beide complexen er nog niet waren bleef het CLB verstoken van patiëntenmateriaal. Tijdens een vergadering van de Stichting tot behoud van het CLB in het voorjaar van 1960 werd een voorstel besproken van directeur Van Loghem van het CLB. Hij zette uiteen dat het idee was om aan het CLB een Ambulatorium te bouwen.25 Zolang er nog geen ziekenhuis naast het laboratorium stond konden patiënten - in die gevallen dat er uitgebreid bloedonderzoek nodig was - in een kleine ruimte één of meer dagen verblijven. Hij was van mening dat het voor het CLB absoluut noodzakelijk was om toegang tot patiënten te hebben.
Van Loghem zag zijn initiatief louter als een stimulans voor immunohematologische en biochemische onderzoekingen die de Nederlandse hematologie alleen maar ten goede zou- den komen. Wanneer het Ambulatorium-idee werd afgewezen impliceerde dat, aldus Van Loghem, dat het CLB geen patiëntenonderzoek mocht doen. En dat terwijl de ervaring in het Binnengasthuis juist was geweest dat kliniek en laboratorium enorm vruchtbaar hadden samengewerkt. Hij vroeg toestemming van het Stichtingsbestuur om een semipermanent ge- bouw op te richten voor circa 8 patiënten. Dat mocht dan weer verdwijnen als de kliniek van het Kankerinstituut op het aangrenzende terrein in Slotervaart was gebouwd.
Ter vergadering verklaarde Van Loghem dat hij ‘uit den lande’ positieve reacties op dit voorstel had ontvangen. Het Bestuur van de Vereniging voor Haematologie maakte echter bezwaar. Zo’n Ambulatorium zou kunnen uitgroeien tot een echte hematologische afdeling die de Vereniging bedreigend achtte voor de universitaire centra. Derhalve had het Bestuur alle Medische Faculteiten in Nederland aangeschreven met het verzoek om het CLB-voorstel te torpederen. Ook alle leden van de Vereniging waren opgeroepen tegen het plan te protesteren.
Daartegenover stond de mening J.J.G. Borst (van de Borst-kolf), die de goede samen- werking tussen het CLB en de klinieken van het Binnengasthuis roemde en ook vond dat de locatie van het CLB in Slotervaart door het ontbreken van patiënten remmend werkte op het onderzoek. Samenwerking was, aldus Borst, absoluut noodzakelijk, niet alleen voor het CLB maar ook voor de ziekenhuispatiënten. Van Loghem vulde aan dat het CLB alleen onderzoek voorstond en dat patiënten terug zouden gaan naar hun behandelend arts en dat deze in het CLB niet zouden worden behandeld.
In de discussie werd verder naar voren gebracht dat de terminologie niet zo gelukkig was. Het woord Ambulatorium kwam wellicht té ambitieus over; misschien was het beter om van een Observatorium te spreken. Een ander voorstel dat ter sprake kwam was om het gebouwtje te scharen onder de kliniek van prof. Borst. Deze voelde daar weinig voor: in dat geval werd een patiënt van de ene kliniek doorgestuurd naar een andere waardoor de ver- antwoordelijkheid werd overgeplaatst. Borst vreesde dan ook aangesproken te worden op de behandeling van de patiënt terwijl de verantwoordelijkheid daarvoor juist bij het CLB was komen te liggen. Het Ambulatorium / Observatorium kwam er uiteindelijk wel maar de weerstand was groot. Het werd slechts gebruikt voor aan bloeddonatie gerelateerde werk- zaamheden (wel kwamen er ‘klinische brugfiguren’, zie hieronder). Uiteindelijk zouden op het Slotervaartterrein gevestigd worden: het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis; het Antoni van Leeuwenhoek researchlaboratorium (samen verenigd in het Nederlands Kankerinstituut, NKI); het Slotervaart Ziekenhuis; het verpleegtehuis Slotervaart en het CLB. Deze instel- lingen vormden tezamen de participanten van de Stichting Medisch Centrum Slotervaart. De stichting coördineerde de activiteiten van genoemde medische instellingen, niet alleen