Page 58 - Geluk

Joanna ontworstelde zich aan zijn arm en ging op de rand van het bed zitten.
“Mijn moeder had zich voor het faillissement uit de ijzerzaak gekocht en mij een som gelds nagelaten waar we de reis zonder meer van konden bekostigen. We zouden een half jaar wegblijven, Liesbeth en ik. Samen!”
Het viel Ben niet op, hij ging teveel op in zijn convictie, maar Joanna werd steeds geïrriteerder: “Ik moet zo weg, maar vertel rustig door als ik me douche.” Terwijl hij op de deksel van wasmand plaats nam ging hij verder.
“Bij onze overstap in Philadelphia moesten we enige uren wachten voor we naar San Francisco konden doorreizen. We hingen wat rond, er was daar, zoals gebruikelijk op een vliegveld, niet veel te doen. Totdat een kastaar wat te veel interesse in Liesbeth kreeg. Dat ze aandacht van anderen kreeg was normaal, ik was daar zelfs wel trots op. Maar deze snuiter ging mij te ver, het was dermate ergerlijk dat ik hem kort en duidelijk verzocht op te krassen: “Piss off”. Daar was hij echter niet van onder de indruk en vroeg mij neerbuigend waar ik mij mee bemoeide. Blijkbaar was hij niet voor rede vatbaar en ik besloot tot een hardhandiger aanpak. Mijn voorhoofd raakte hem vol op de neus.
Tot mijn grote geluk hadden een aantal medereizigers het geheel gevolgd en stonden aan onze kant. Ik droeg een imaginair glimmend harnas. Liesbeth echter vond dat het ook wel zonder geweld opgelost had kunnen worden. Een flinke deuk in mijn kuras.“
Op zijn beurt stapte hij onder de douche. Blind van zelfgenoegzaamheid miste hij haar ergernis.
56