Page 36 - FINAL catalogue.cdr

καθημερινή ζωή

επαγγελματικός βίος
επαγγελματικός βίος

Η επαγγελματική δραστηριότητα της εβραϊκής
κοινότητας βρισκόταν από το 13ο αι. στα χέρια των
ανδρών. Ανάλογα με την κοινωνική τους κατάσταση,
ήταν κατασκευαστές όπλων, γιατροί, τεχνίτες,
μαραγκοί, βιβλιοδέτες, βυρσοδέψες και σηροτρόφοι.
Από το 16ο αι., με την εγκατάσταση των Σεφαραδιτών,
δύο ήταν οι βασικοί επαγγελματικοί τομείς που
άκμαζαν: το εμπόριο και η ενασχόληση με το ύφασμα,
από την κατασκευή πολύτιμων υφασμάτων και
ενδυμάτων μέχρι τη διάθεση και εμπορία τους. Η
υφαντουργία βελτιώθηκε με την μετεγκατάσταση στο
νησί Θεσσαλονικέων Εβραίων υφαντουργών στα τέλη
του 16ου αι.
Οι Εβραίοι της Ρόδου ήταν οι κατεξοχήν φορείς του
εμπορίου στο νησί, ως καταστηματάρχες ή πραγμα-
τευτάδες, κυριαρχώντας στην αγορά με τον μακρύ
σκουρόχρωμο επενδύτη τους, τον Τζουμπέ, και τα
κίτρινα μυτερά τους υποδήματα. Σε εβραϊκά χέρια κατά
κύριο λόγο βρισκόταν και το εισαγωγικό-εξαγωγικό
εμπόριο, καλύπτοντας τις αγορές των κοντινών νησιών,
αλλά και της τουρκικής ενδοχώρας και της Μέσης
Γιοσέφ και Ασέρ Αλχαντέφ, πρώτος και τρίτος από αριστερά, Ανατολής. Τα βασικότερα εμπορεύσιμα
διοκτήτες μιας από τις πέντε μεγάλες τράπεζες της Ρόδου, με μέλη της είδη ήταν εδώδιμα, κρασί, αρώματα, υφάσματα,
οικογένειάς τους, Ρόδος 1906. κοσμήματα. Από νωρίς οι Εβραίοι επιδόθηκαν με
Joseph and Asher Alhadeff, first and third from the left, owners of one επιτυχία στην οινοποίηση, για θρησκευτικούς και
of the five major banks of Rhodes, with family members, Rhodes 1906.
οικονομικούς λόγους. Το κρασί τους συχνά το
πουλούσαν απευθείας στα ταβερνάκια που είχαν.
Σημαντική ήταν η παρουσία των Ροδιτών Εβραίων στη χρηματιστική διαδικασία, ήδη από το 18ο αι., ως αργυραμοιβοί, τοκιστές, αλλά
και φοροεισπράκτορες. Το 19ο αι. σημαντικό ρόλο στην τοπική οικονομική ζωή διαδραμάτισαν οι τέσσερις εβραϊκής ιδιοκτησίας
τράπεζες του νησιού, κερδοφόρες επιχειρήσεις, οι οποίες πρόσφεραν εργασία και σε μη Εβραίους.
Οι αρχές του 20ου αι. σημαδεύτηκαν από μια γενικευμένη κρίση στην οικονομία. Τουλάχιστον 280 εβραϊκές οικογένειες του νησιού
αντιμετώπιζαν το φάσμα της φτώχειας, ενώ η μέση τάξη ασχολούνταν με χειρωνακτικά επαγγέλματα, όπως του υποδηματοποιού, του
ξυλογλύπτη, του μεταλλουργού, καθώς και του κάπελα. Υπήρχαν και κοινοτικοί υπάλληλοι, όπως ο ιεροψάλτης και ο ιεροσφαγέας.
Μεταπολεμικά, παράλληλα με τις προσπάθειες για πληθυσμιακή τόνωση της ροδίτικης κοινότητας, άνοιξαν και πάλι καταστήματα
εβραϊκής ιδιοκτησίας, ορισμένα από τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα, θυμίζοντας την άλλοτε ακμαία εβραϊκή εμπορική
δραστηριότητα.
Χαρακτηριστική μορφή
Ροδίτη Εβραίου του τέλους
ου
του 19 και των αρχών του
20ου αι., με σάγιο (ριγωτό
φόρεμα), τζουμπέ
(σκουρόχρωμο
επενδύτη) και φέσι.
Characteristic Rhodesli Jew
th
th
of the late 19 - early 20 c.,
wearing the sayo (a striped
gown), the djubbe (a dark-
coloured overcoat)
and the fez.

Ο Ισαάκ Σακκής και ο γιός
του Ματαθίας μπροστά από
το μικρό μαγαζί που
διατηρούσαν στην πλατεία
Εβραίων Μαρτύρων, από το
οποίο ξεκινούσαν την
πλανόδια πώληση των
εμπορευμάτων τους, Ρόδος
1955.
Isaac Sakkis and his son
Matathias in front of the tiny
shop they kept in the Square
of the Jewish Martyrs, out of
which they peddled their
wares, Rhodes 1955.