Page 19 - Demo

Η τεχνολογία αποτελεί ακόμα μια εξωτερική δύναμη. Δεν είναι λίγα, άλλωστε, τα παραδείγματα της καθημερινή ζωής, τα οποία καταδεικνύουν την αναγκαιότητα αλλαγής, καθώς και τα οφέλη που αποκόμισαν όσοι έχουν προβεί σε μια τέτοιου είδους κίνηση. ( Montana & Charnov,2002)
3.3 Εσωτερικές δυνάμεις
Εσωτερικές δυνάμεις για αλλαγή αποτελούν η οργανωτική διάθρωση μιας εταιρείας καθώς και η δομή εξουσίας της. Θέματα που απασχολούν τα στελέχη όπως τα συστήματα ελέγχου, η τυπική διάρθρωση της δικαιοδοσίας, τα κανάλια πληροφοριών και τα συστήματα ανταμοιβής θα τα οδηγήσουν σε αναζήτηση ιδεών για αλλαγές και φυσικά στην εφαρμογή αυτών των ιδεών.
Η δύναμη των ανθρώπινων πόρων αποτελεί μια ακόμη εσωτερική δύναμη. Οι ανθρώπινοι πόροι είναι απαραίτητοι για την παραγωγή των προϊόντων ή των υπηρεσιών των επιχειρήσεων. Είναι σύνηθες σε μια οργάνωση να υπάρχουν εκείνα τα άτομα που είναι υπέρμαχοι και ανυπομονούν να πραγματοποιηθούν αλλαγές και εκείνα που προτιμούν να παραμείνει η κατάσταση αναλλοίωτη, με αποτέλεσμα να αντιστέκονται με κάθε τρόπο στις αλλαγές. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν συγκρούσεις και θα χρειαστεί οπωσδήποτε παρέμβαση ανωτέρου για την επίλυση αυτού του προβλήματος. ( Montana. & Charnov , 2002)
3.4 Μορφές- τύποι αλλαγής
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η εισαγωγή μιας αλλαγής στον οργανωτικό χώρο προκύπτει ως το αποτέλεσμα των εσωτερικών και εξωτερικών δυνάμεων. Αυτή η αλλαγή, λοιπόν, μπορεί να πάρει τις εξής μορφές:
➢ Απρογραμμάτιστη και επιβαλλόμενη, ο υπεύθυνος της εταιρείας (π.χ. ο Διευθυντής) επιβάλλει μια αλλαγή στον οργανισμό με γνώμονα τις εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες για το καλό της εταιρείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αντίδραση του οργανισμού είναι μηδαμινή ή ανύπαρκτη.
➢ Αναμενόμενη και φυσιολογική, η αλλαγή εισέρχεται στα πλαίσια της δραστηριότητας της επιχείρησης οπότε και η αντίδραση είναι ελεγχόμενη, καθώς μπορεί να προγραμματιστεί έγκαιρα.
➢ Διαπραγματεύσιμη, η αλλαγή που πρόκειται να πραγματοποιηθεί θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης των ενδιαφερόμενων και θα μελετηθεί και η σκοπιμότητα της για τον ίδιο τον οργανισμό.
Σύμφωνα με τους Κανελλόπουλο & Παπαλεξανδρή (1990:358-9), οι τρεις αυτοί τύποι αλλαγής επηρεάζουν τέσσερα βασικά σύνολα παραγόντων, που επιδρούν με τη σειρά τους στην αποτελεσματικότητα κάθε οργανισμού. Τα σύνολα αυτά αφορούν α) τους παράγοντες δομής (οργάνωση, συστήματα εξουσίας και ελέγχου, πολιτικές, διατμηματικές σχέσεις), β) τεχνολογικούς παράγοντες (εξοπλισμός, αυτοματοποίηση, παραγωγικές διαδικασίες, τύποι παραγωγής), γ) τον ανθρώπινο παράγοντα ( γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις, ηγετικές ικανότητες, συμπεριφορά, ομάδες, σχέσεις) και δ) το έργο (εάν, δηλαδή, είναι απλό, δύσκολο, υπεύθυνο ή έργο ρουτίνας)
Γενικότερα η οργανωτική αλλαγή αναφέρεται στους παρακάτω τομείς:
Αλλαγή της δομής της οργάνωσης, όπου πραγματοποιούνται μεταβολές στο οργανόγραμμα της επιχείρησης. Με αυτή την αλλαγή οι δομές και τα τμήματα αναδιοργανώνονται, όπως και οι εξουσίες και οι αρμοδιότητες.
•
•
Επανασχεδιασμός εργασίας, με αλλαγή στο περιεχόμενο και στην οργάνωση του έργου των εργαζομένων αλλά και με την σύμπτυξη διαφορετικών έργων.