Page 49 - 07_ความรเบยงตนเกยวกบกฎหมาย_Neat

๔๐

(๒) ทรัพยอันติดอยูกับที่ดินโดยมนุษยเปนผูนํามาติด ไดแก อาคารบานเรือน
ซึ่งสิ่งที่มนุษยสรางขึ้นหรือนํามาติดกับที่ดินนี้ตองมีลักษณะยึดติดตรึงตราอยางถาวรแนนหนากับที่ดิน

(๓) ทรัพยซึ่งประกอบเปนอันเดียวกับที่ดิน เชน แมนํ้า ลําคลอง กรวด หิน ดิน
ทราย โดยสิ่งเหลานี้ตองมีอยูเองตามธรรมชาติ ทรัพยสมบัติที่นําไปฝงไวในดินไมอยูในความหมายนี้
(๔) ทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับที่ดิน หรือเกี่ยวกับทรัพยอันติดอยูกับที่ดิน หรือ
เกี่ยวกับทรัพยที่ประกอบเปนอันเดียวกับที่ดินนั้น เชน กรรมสิทธิ์ในที่ดิน สิทธิจํานองอาคารบานเรือน

สิทธิเหนือพื้นดิน สิทธิอาศัยในที่ดิน เปนตน
ò. ÊѧËÒÃÔÁ·ÃѾ มาตรา ๑๔๐ ใหความหมายของสังหาริมทรัพยไววา หมายถึง ทรัพยสินอื่น

นอกจากอสังหาริมทรัพยและหมายความถึงสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพยสินนั้นดวย จากความหมายของ
สังหาริมทรัพย อาจแยกพิจารณาไดดังนี้
๑) ทรัพยสินอื่นที่ไมใชอสังหาริมทรัพยใหถือเปนสังหาริมทรัพยทั้งสิ้น แบงออกเปน
(๑) ทรัพยที่อาจขนเคลื่อนจากที่แหงหนึ่งไปที่แหงอื่นไดโดยไมเสียรูปลักษณะ

ของตัวทรัพย เชน รถยนต ชาง เกาอี้ สรอย แหวน ฯลฯ
(๒) กําลังแรงแหงธรรมชาติ ซึ่งอาจมีราคาและถือเอาไดดวย เชน พลังแสงอาทิตย

แกส ฯลฯ
(๓) ไมลมลุกและธัญชาติ ซึ่งเก็บรวบรวมผลไมคราวหนึ่งหรือหลายคราวตอป
เชน ตนขาว พืชผักสวนครัว เปนตน
๒) สิทธิอันเกี่ยวกับทรัพยสินนั้น หมายถึง สิทธิในสังหาริมทรัพยที่มีรูปราง เชน

กรรมสิทธิ์ในรถยนต สิทธิการเชารถยนต สิทธิของผูรับจํานํา และหมายรวมถึงสิทธิในสังหาริมทรัพย
ที่ไมมีรูปราง เชน สิทธิบัตร ลิขสิทธิ์ สิทธิเรียกรองคาสินไหมทดแทนจากผูทําละเมิด เปนตน

ó. ·ÃѾẋ§ä´Œ มาตรา ๑๔๑ บัญญัติวา “ทรัพยแบงได หมายความวา ทรัพยอันอาจ
แยกจากกันเปนสวนๆ ไดจริงถนัดชัดแจง แตละสวนไดรูปบริบูรณลําพังตัว” ดังนั้นทรัพยแบงได คือ
ทรัพยที่อาจแยกหรือแบงออกจากกันไดโดยไมเสียรูปลักษณะของเดิม คือ แมจะแบงแลวก็ยังเปนทรัพย
ของเดิมอยู เพียงแตจํานวน หรือปริมาณอาจนอยไปเพราะการแบงแยกนั้น เชน ที่ดิน อาจแบงเปน

แปลงๆ ได โดยยังมีลักษณะเปนที่ดินอยู
ô. ·ÃѾẋ§äÁ‹ä´Œ มาตรา ๑๔๒ บัญญัติวา ทรัพยแบงไมไดหมายความวา ทรัพย

อันจะแยกออกจากกันไมได นอกจากเปลี่ยนแปลงภาวะของทรัพย และหมายความรวมถึงทรัพยที่มี
กฎหมายบัญญัติวา แบงแยกไมไดดวย
ทรัพยแบงไมได แยกพิจารณาไดดังนี้

๑) ทรัพยที่แบงไมไดโดยสภาพ เชน บานเรือน เสื้อ กระโปรง เปนตน
๒) ทรัพยที่แบงไมไดโดยอํานาจของกฎหมาย แมในความเปนจริง โดยสภาพของ
ทรัพยแลว อาจแบงแยกกันไดก็ตาม เชน หุนของบริษัท ทรัพยสวนควบ ภาระจํายอม สิทธิจํานอง

เปนตน
ทั้งทรัพยแบงไดและทรัพยแบงไมได อาจเปนไดทั้งอสังหาริมทรัพยและสังหาริมทรัพย