Page 202 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๑๘๙

ความเสียหายในที่นี้ไมจํากัดเฉพาะความเสียหายในทางทรัพยสินเทานั้น แตรวมถึง
ความเสียหายทุกทาง เชน ความเสียหายตอชีวิต รางกาย ชื่อเสียง เสรีภาพ เปนตน และจะเปนความ

เสียหายแกใครก็ได เชน ตํารวจจับหญิงโสเภณี แลวมอบหญิงเหลานั้นใหพวกของตนไป โดยไมดําเนิน
คดีตามกฎหมาย เปนการละเวนการปฏิบัติหนาที่โดยมิชอบ ทําใหเกิดความเสียหายแกราชการกรมตํารวจ
ทั้งไมจําเปนตองเกิดความเสียหายขึ้นจริงๆ เพียงแตไดกระทําไปโดยมีความมุงหมายเชนนั้น ก็ผิดแลว
เชน เจาพนักงานไดรับแตงตั้งเปนกรรมการตรวจรับงาน ไดลงชื่อตรวจรับงานวาถูกตองทั้งที่ไมไดทํางานเลย

และแมยังมิไดจายเงินก็ผิดตามมาตรา ๑๕๗ นี้
¤ÇÒÁ¼Ô´·ÕèÊͧ ปฏิบัติหรือละเวนการปฏิบัติหนาที่โดยทุจริต มีองคประกอบของ

ความผิด ดังนี้
๑. เปนเจาพนักงาน
๒. ปฏิบัติหรือละเวนการปฏิบัติหนาที่
๓. เจตนา

๔. โดยทุจริต
คํา͸ԺÒÂ

ความผิดที่สองนี้แตกตางกับความผิดแรกในเรื่องของการกระทําอันเปนความผิด
และมูลเหตุชักจูงใจกลาวคือ เพียงการปฏิบัติหรือละเวนการปฏิบัติหนาที่ ก็อาจเปนความผิดไดแลว
ไมวาจะเปนการกระทําโดยชอบหรือโดยมิชอบดวยหนาที่ก็ตาม ตางกับความผิดแรกที่ตองกระทําโดยมิชอบ
ดวยหนาที่เทานั้น

การปฏิบัติหรือละเวนการปฏิบัติหนาที่เปนความผิดตอเมื่อมีมูลเหตุชักจูงใจ
โดยทุจริต คือ เพื่อแสวงหาประโยชนที่มิควรได โดยไมคํานึงวาจะทําใหผูอื่นเสียหายหรือไม เชน

เจาพนักงานซึ่งไมมีหนาที่รับเงิน พูดจูงใจใหผูเสียภาษีมอบเงินคาภาษีใหเกินจํานวนที่ตองเสีย แลว
เอาเงินสวนเกินไวเสียเอง เปนการปฏิบัติหนาที่โดยทุจริต เจาพนักงานที่ดินรับเงินคาธรรมเนียมและ
คาพาหนะในการรังวัดแลว มิไดนําเงินลงบัญชีทั้งมิไดดําเนินเรื่องให เปนการละเวนการปฏิบัติหนาที่
โดยทุจริต ผูใหญบานจดบัญชีสัตวพาหนะเท็จตามคําขอรองของลูกบาน แมจะไมไดรับสินจางรางวัล

แตทําใหลูกบานไดรับประโยชนนําไปใชอางกับตํารวจที่ยึดโคนั้น ก็เปนการแสวงหาประโยชนสําหรับผูอื่น
ถือไดวาปฏิบัติหนาที่โดยทุจริต พนักงานเทศบาลซึ่งมีหนาที่เก็บเงินของเทศบาลลักใบเสร็จรับเงิน

คากระแสไฟฟาแลวนําไปเก็บเงินคากระแสไฟฟาเปนประโยชนสวนตน เปนการปฏิบัติหนาที่โดยทุจริต
อีกประการหนึ่ง
®Õ¡Ò·Õè ôóùò-ôóùó/òõóñ จําเลยเปนเจาพนักงานที่ดิน ไมออกไปตรวจสอบไม

ในที่ดิน น.ส.๓ เปนการละเวนการปฏิบัติหนาที่โดยทุจริตตาม ป.อ.มาตรา ๑๕๗ ซึ่งตอเนื่องกับการที่
จําเลยลงลายมือชื่อในบันทึกการตรวจสอบไมรับรองวาตนไดไปตรวจสอบแลว อันเปนความเท็จตาม
ป.อ.มาตรา ๑๖๒ (๑) โดยจําเลยมีเจตนาเพื่อแสวงหาประโยชนที่มิควรไดโดยชอบดวยกฎหมาย

ในคราวเดียวกัน ดังนั้นเปนกรรมเดียวผิดตอกฎหมายหลายบท ตองลงโทษตาม ป.อ. มาตรา ๑๕๗
อันเปนกฎหมายบทที่มีโทษที่หนักที่สุด ตาม ป.อ.มาตรา ๙๐