Page 331 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๑๘

อันเปนองคประกอบของความผิดตามมาตรา ๒๗๗ วรรคหนึ่ง เมื่อจําเลยไมรูขอเท็จจริงดังกลาว
จึงถือวาจําเลยไมมีเจตนากระทําความผิดฐานนี้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๙ วรรคสาม

¢ŒÍÊѧà¡μ
กรณีตามปญหานี้ อายุของเด็กเปน¢ŒÍà·ç¨¨ÃÔ§Íѹ໚¹Í§¤»ÃСͺÀÒ¹͡ของ

ความผิดตามมาตรา ๒๗๗ วรรคหนึ่ง การที่ผูเสียหายอายุยังไมเกิน ๑๕ ป แตผูกระทําเขาใจไปวา
ผูเสียหายอายุเกินกวา ๑๕ ป และศาลก็เชื่อวาผูกระทําเขาใจผิดเชนนั้นจริง ตองถือวาผูกระทํา

¢Ò´à¨μ¹Òกระทําความผิดฐานนี้ตามมาตรา ๕๙ วรรคสาม ที่บัญญัติวา “ถาผูกระทํามิไดรูขอเท็จจริง
อันเปนองคประกอบของความผิดจะถือวาผูกระทําประสงคตอผล หรือยอมเล็งเห็นผลของการกระทํานั้น

มิได” เมื่อไมรูก็คือไมมีเจตนาอันเปนการกระทําที่ขาดองคประกอบภายในเรื่องเจตนานั่นเอง ผูกระทํา
จึงไมมีความผิดมาตรา ๒๗๗ คดีในทํานองนี้จึงนาจะปรับดวยมาตรา ๕๙ วรรคสามมากกวา ที่จะปรับ

ดวยมาตรา ๖๒ วรรคแรก เพราะมาตรา ๖๒ วรรคแรกจะนํามาใชเปนคุณแกผูกระทําก็ตอเมื่อมีการ
กระทํานั้นครบองคประกอบภายนอกและผูกระทํารูขอเท็จจริงคือมีเจตนาแลวเทานั้น
อยางไรก็ตาม ปจจุบันมีบัญญัติในมาตรา ๒๘๕/๑ บัญญัติวา “ถาการกระทําความผิด

ตามมาตรา ๒๗๗... หากเปนการกระทําตอà´ç¡ÍÒÂØäÁ‹à¡Ô¹ÊÔºÊÒÁ»‚ ËŒÒÁ͌ҧ¤ÇÒÁäÁ‹ÃÙŒÍÒÂآͧà´ç¡
à¾×èÍãËŒ¾Œ¹¨Ò¡¤ÇÒÁ¼Ô´¹Ñé¹” ดังนั้น ขอเท็จจริงตามฎีกาในกรณีเด็กอายุยังไมเกินสิบสามป ฎีกานั้น

จะใชเปนบรรทัดฐานไมไดแลว แตถาเปนกรณีที่เด็กอายุเกินสิบสามป เชน ในคําพิพากษาศาลฎีกา
ที่ ๖๔๐๕/๒๕๓๙ ซึ่งเด็กอายุ ๑๔ ป ๔ เดือน ไมอยูในหลักเกณฑของมาตรา ๒๘๕/๑ นี้ ฎีกานี้จึงยัง

ใชเปนบรรทัดฐานไดอยู
ÁÒμÃÒ ò÷÷ ÇÃäÊͧ ถากระทําความผิดตามวรรคหนึ่ง เปนการกระทําแกเด็ก

อายุไมเกิน ๑๓ ป ผูกระทําตองรับโทษหนักขึ้น
ÁÒμÃÒ ò÷÷ ÇÃäÊÒÁ ถาการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสอง

ไดกระทําโดยทําใหผูถูกกระทําเขาใจวาผูกระทํามีอาวุธปนหรือวัตถุระเบิด ผูกระทําก็ตองรับโทษหนักขึ้น
ขอใหนักเรียนดูคําอธิบายในมาตรา ๒๗๖ วรรคสอง

ÁÒμÃÒ ò÷÷ ÇÃäÊÕè ถาการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสอง ไดกระทํา
โดยมีอาวุธปนหรือวัตถุระเบิดหรือโดยใชอาวุธ หรือโดยรวมกระทําความผิดดวยกันอันมีลักษณะเปนการ

โทรมเด็กหญิงหรือกระทํากับเด็กชายในลักษณะเดียวกัน ผูกระทําตองรับโทษหนักขึ้น ขอใหนักเรียนดู
คําอธิบายในมาตรา ๒๗๖ วรรคสาม

ÁÒμÃÒ ò÷÷ ÇÃäˌÒ
ความผิดตามที่บัญญัติไวในวรรคหนึ่ง ถาเปนการกระทําโดยบุคคลอายุäÁ‹à¡Ô¹
ÊԺỴ»‚กระทําμ‹Íà´ç¡«Öè§ÁÕÍÒÂØ¡Ç‹ÒÊÔºÊÒÁ»‚áμ‹ÂѧäÁ‹à¡Ô¹ÊԺˌһ‚ โดยà´ç¡¹Ñé¹ÂÔ¹ÂÍÁ ศาลที่มีอํานาจ

พิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัวจะพิจารณาใหมี¡Òä،Á¤ÃͧÊÇÑÊ´ÔÀÒ¾¢Í§à´ç¡¼ÙŒ¶Ù¡¡ÃÐทําËÃ×Í

¼ÙŒ¡ÃÐทํา¤ÇÒÁ¼Ô´ตามกฎหมายวาดวยการคุมครองเด็กแทนการลงโทษก็ได ในการพิจารณาของศาล