Page 517 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๕๐๔

ที่ ๑ เปนเหตุใหผูโดยสารในเรือจําเลยที่ ๑ ถึงแกความตายและบาดเจ็บ เชนนี้แสดงวาจําเลยทั้งสอง
มีความประมาทปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเชนจําเลยทั้งสองซึ่งขับขี่เรือยนต

สวนทางกัน จักตองมีตามวิสัยและพฤติการณ จําเลยทั้งสองจึงตองมีความผิดฐานกระทํา
โดยประมาทเปนเหตุใหผูอื่นถึงแกความตายและบาดเจ็บ
(ò) ®Õ¡Ò·Õè òòñò/òõóò จําเลยที่ ๒ ขับรถมาตามถนนพหลโยธินจากสามแยก

เกษตรมุงหนาไปทางลาดพราวเมื่อถึงสี่แยกพหลโยธินตัดกับถนนรัชดาภิเษก สัญญาณไฟจราจรเปน
สีแดง จําเลยที่ ๒ ไดขับรถเคลื่อนอยางชาๆ ฝาฝนสัญญาณไฟแดงจราจรสีแดงเขาไปในสี่แยก

จนเลยเสนสีขาวที่กําหนดใหรถหยุดประมาณ ๑๐ เมตร เกือบถึงกลางสี่แยก รถจําเลยที่ ๒ จึงขวางทาง
จําเลยที่ ๑ ซึ่งแลนมาดวยความเร็วตามถนนรัชดาภิเษกดานถนนวิภาวดี-รังสิต มุงหนาไปตาม

ถนนรัชดาภิเษกเขาไปในสี่แยก รถจําเลยที่ ๑ หามลอและหักหลบเฉี่ยวชนรถจําเลยที่ ๒ แลว
เสียหลักไปทางขวาไปชนรถที่จอดรอสัญญาณไฟจราจรในถนนรัชดาภิเษกดานที่มาจากลาดพราว

และชนผูเสียหาย พฤติการณเชนนี้ถือไดวาจําเลยที่ ๒ ขับรถดวยความประมาทเปนเหตุโดยตรง
ทําใหรถจําเลยที่ ๑ เฉี่ยวชนรถจําเลยที่ ๒ และชนผูเสียหายไดรับอันตรายแกกาย
(ó) ®Õ¡Ò·Õè òñõô/òõóô จําเลยที่ ๒ สําคัญผิดวาบุตรแรกเกิดของตนถึงแก

ความตายแลวจึงโยนลงมาจากหนาตางโรงแรม แมโจทกจะไมมีพยานรูเห็นวา จําเลยที่ ๑ รวมลงมือ
กระทําความผิดกับจําเลยที่ ๒ แตการที่ จําเลยที่ ๑ อยูรวมหองเดียวกับจําเลยที่ ๒ ตามลําพัง

ในขณะที่จําเลยที่ ๒ คลอดบุตร จําเลยที่ ๒ ยอมตองมีความเจ็บปวด ซึ่งจะตองเรียกใหจําเลยที่ ๑
ชวยเหลือตน ตามพฤติการณจึงมีเหตุผลใหเชื่อไดวาจําเลยที่ ๑ ไดรูเห็นในการคลอดบุตรของจําเลย

ที่ ๒ แมจะเปนการคลอดกอนกําหนดประมาณ ๒ เดือนเศษก็หาใชวาเด็กทารกจะไมมีชีวิตรอดอยู
เสมอไปไม จําเลยที่ ๑ ในฐานะบิดายอมมีหนาที่ตองเอาใจใสดูแลบุตรดวยการใชความระมัดระวัง

ตรวจดูใหถวนถี่เสียกอนวาบุตรที่เกิดมายังมีชีวิตรอดอยูหรือไม มิใชปลอยใหจําเลยที่ ๒ โยนบุตร
ทิ้งไปโดยมิไดหามปรามทั้งๆ ที่จําเลยที่ ๑ สามารถใชความระมัดระวังในกรณีเชนนี้ได จําเลยที่ ๑
จึงมีความผิดฐานกระทําโดยประมาทเปนเหตุใหผูอื่นไดรับอันตรายแกกายตาม ป.อ.มาตรา ๓๙๐

การกระทําโดยประมาทที่เกิดขึ้น ถึงแมวาจะเปนการประมาทอยางรายแรงสักเพียงใด
ถาไมถึงขั้นเกิดอันตรายแกกายหรือจิตใจแกผูอื่นแลวก็ยังถือไมไดวามีความผิดตามมาตรานี้

ÍØ·ÒËó
®Õ¡Ò·Õè ñ÷÷ð/òõñö แมการขับรถของจําเลยเปนที่นาหวาดเสียว เปนเหตุใหเกิด
ชนกันอยางแรง และตางเสียหายมากอยางไรก็ตาม แตเมื่อลักษณะบาดแผลของผูเสียหายที่ไดรับ

เพียงเจ็บบริเวณขอศอก ปลายแขนซายมีรอยชํ้าเล็กนอย รักษาประมาณ ๒ วัน เทานี้ยังไมรุนแรง
จนเปนเหตุใหเกิดอันตรายแกกาย อันจะเปนความผิดตาม ป.อ.มาตรา ๓๙๐

(¢) 㪌กําÅѧทําÌҼٌÍ×è¹â´ÂäÁ‹¶Ö§¡Ñºà»š¹àËμØãËŒà¡Ô´ÍѹμÃÒÂá¡‹¡ÒÂËÃ×ͨÔμã¨
ÁÒμÃÒ óùñ ผูใดใชกําลังทํารายผูอื่นโดยไมถึงกับเปนเหตุใหเกิดอันตรายแกกาย

หรือจิตใจตองระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งเดือน หรือปรับไมเกินหนึ่งหมื่นบาทหรือทั้งจําทั้งปรับ