Page 522 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 522

๕๐๙




                 อันเกิดจากการวิวาทจึงเปนความผิด (ฎีกาที่ ๓๖๕/๒๔๗๒, ฎีกาที่ ๒๒/๒๔๗๕) เมื่อพิเคราะหขอความ
                 ในประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๙๑ แลว ไมปรากฏวามีคําวา “บังอาจ” เชนกฎหมายลักษณะอาญา

                 ดังนั้นจึงเห็นวาการใชกําลังทํารายซึ่งกันและกันในการวิวาทตอสูโดยไมถึงกับเปนเหตุใหเกิดอันตราย
                 แกกายหรือจิตใจจึงเปนความผิดตามมาตรานี้
                             ®Õ¡Ò·Õè óõùò/òõôõ  จําเลยจับขอมือของโจทกยกขึ้นพรอมกับพูดวาโจทกไมมีสิทธิ
                 เก็บคาเชา เมื่อเจาพนักงานตํารวจเขามาจําเลยก็ปลอยมือโจทก โดยใชเวลาจับมือของโจทกไวไมเกิน

                 ๑ นาที เจตนาอันแทจริงของจําเลยในการจับมือโจทกยกขึ้นก็เพื่อใหเจาพนักงานตํารวจเห็นวาโจทก
                 ไดรับเงินคาเชาบานไวโดยไมมีสิทธิจะรับเทานั้น หาไดมีเจตนาจะทํารายโจทกใหไดรับอันตรายแกกาย

                 หรือจิตใจแตอยางใด จึงไมมีความผิดฐานทํารายรางกายผูอื่นโดยไมถึงกับเปนเหตุใหเกิดอันตรายแก
                 กายหรือจิตใจ
                             ®Õ¡Ò·Õè òøøø/òõô÷ การทํารายเพียงใดจะถือวาเปนเหตุใหเกิดอันตรายแกกาย
                 หรือจิตใจนั้น ตองพิจารณาถึงการกระทําและบาดแผลที่ผูเสียหายไดรับประกอบกัน โจทกบรรยายฟอง

                 ในสวนนี้วา จําเลยกับพวกที่หลบหนีรวมกันรัดคอและตัวผูเสียหายที่ ๑ และขวางชามกวยเตี๋ยวใส
                 ผูเสียหายที่ ๒ ถูกบริเวณหนาผากและนํ้ากวยเตี๋ยวสาดถูกใบหนาผูเสียหายที่ ๑ แลวใชกําลังประทุษราย

                 เตะผูเสียหายที่ ๒ ที่หนาอก ๑ ครั้ง เมื่อพิเคราะหรายงานผลการตรวจชันสูตรบาดแผลของแพทย
                 ผูเสียหายที่ ๑ มีรอยถลอกที่แขนยาว ๓ เซนติเมตร ๒ แผล รอยบวมแดงกลางหนาอก ๒ เซนติเมตร และ
                 ขอบตาบนบวมทั้งสองขาง สวนผูเสียหายที่ ๒ มีบาดแผลฉีกขาดที่หนาผากยาวประมาณ ๓ เซนติเมตร
                 ๒ แผล และรอยบวมขนาดเสนผาศูนยกลาง ๑ เซนติเมตร ทั้งแพทยลงความเห็นวา ลักษณะบาดแผล

                 ของผูเสียหายทั้งสองใชเวลารักษาประมาณ ๗ วัน ซึ่งลักษณะของการกระทําและบาดแผลดังกลาว
                 นับไดวาผูเสียหายไดรับอันตรายแกกายหรือจิตใจแลว จําเลยจึงมีความผิดตาม ป.อ.มาตรา ๒๙๕

                 ประกอบมาตรา ๘๓
                             (¤) ทําãËŒ¼ÙŒÍ×è¹à¡Ô´¤ÇÒÁ¡ÅÑÇËÃ×ͤÇÒÁμ¡ã¨â´Â¡Òâًà¢çÞ
                             ÁÒμÃÒ óùò  ผูใดทําใหผูอื่นเกิดความกลัวหรือความตกใจโดยการขูเข็ญ ตองระวางโทษ
                 จําคุกไมเกินหนึ่งเดือน หรือปรับไมเกินหนึ่งหมื่นบาทหรือทั้งจําทั้งปรับ

                             องคประกอบของความผิดมีดังนี้
                             ͧ¤»ÃСͺÀÒ¹͡

                             ๑.  ทําใหผูอื่นเกิดความกลัวหรือความตกใจ
                             ๒.  โดยการขูเข็ญ
                             ͧ¤»ÃСͺÀÒÂã¹

                                 -  เจตนา
                             คํา͸ԺÒÂ
                             ñ. ทําãËŒ¼ÙŒÍ×è¹à¡Ô´¤ÇÒÁ¡ÅÑÇËÃ×ͤÇÒÁμ¡ã¨ หมายถึง การขูเข็ญนั้นทําใหผูอื่นเกิด

                 ความกลัวหรือความตกใจวาจะเกิดภัยอยางใดอยางหนึ่งขึ้นกับตน เชน กลัววาจะถูกฆา กลัววาจะถูก
                 เสกหนังเขาทอง เปนตน
   517   518   519   520   521   522   523   524   525   526   527