Page 108 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๑๐๑

(๒) เมื่อพบบุคคลหนึ่งแทบจะทันทีทันใดหลังจากการกระทําผิดในถิ่นแถว
ใกลเคียงกับที่เกิดเหตุนั้นและมีสิ่งของที่ไดมาจากการกระทําผิดหรือมีเครื่องมืออาวุธหรือวัตถุอยางอื่น

อันสันนิษฐานไดวาไดใชในการกระทําผิดหรือมีรองรอยพิรุธเห็นประจักษที่เสื้อผาหรือเนื้อตัวของผูนั้น”

ดังนั้น จะเห็นไดวากรณีจะเปนความผิดซึ่งหนานั้น จะเปนได ๒ กรณีใหญคือ
ñ) ¡Ã³Õ໚¹¤ÇÒÁ¼Ô´«Öè§Ë¹ŒÒÍ‹ҧ᷌¨ÃÔ§ ตามที่บัญญัติไวในมาตรา ๘๐

วรรคแรก ซึ่งแบงเปน ๒ ประเภทคือ
(๑) àËç¹¢³Ðà¢Ò¡íÒÅѧ¡ÃзíÒ¤ÇÒÁ¼Ô´¹Ñé¹

หมายความถึงกรณีที่਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨ䴌àËç¹´ŒÇÂμҢͧμ¹àͧวา
บุคคลนั้นไดกระทําความผิด
μÑÇÍ‹ҧ
เจาพนักงานตํารวจบังเอิญพบเห็นนายแดงกําลังจําหนายยาเสพติด

ซึ่งเปนการกระทําผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดใหโทษฯ เชนนี้เจาพนักงานตํารวจเขาจับนายแดง
ไดโดยไมตองมีหมายจับ เพราะเจาพนักงานตํารวจผูจับเห็นถึงการกระทําความผิดของนายแดง

ดวยตนเองจึงเปนการกระทําความผิดซึ่งหนา (ฎีกาที่ ๑๓๒๘/๒๕๔๔)
ความผิดซึ่งหนาในกรณีนี้ ਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨ¼ÙŒ¨Ñº¨ÐμŒÍ§à»š¹¼ÙŒàËç¹àͧ
มิใชมีผูอื่นเห็นแลวมาบอกเลาแกเจาพนักงานตํารวจอีกทอดหนึ่ง (ฎีกาที่ ๓๑๑/๒๕๔๙)
อยางไรก็ตามความผิดซึ่งหนาในกรณีนี้ไมจําเปนที่เจาพนักงานตํารวจ

พบการกระทําความผิดโดยบังเอิญเทานั้น ในกรณีที่เจาพนักงานตํารวจμÑé§ã¨ä»´ÙÇ‹ÒÁÕ¡ÒáÃÐทํา
¤ÇÒÁ¼Ô´¨ÃÔ§ตามขอมูลที่ไดรับมาหรือไม แลวจึงไปเพื่อดูเหตุการณวาเปนอยางไร เมื่อเห็นวามีพฤติการณ

เชนนั้นจริง เชนนี้ก็ถือวาเปนความผิดซึ่งหนาไดเชนกัน
μÑÇÍ‹ҧ
พ.ต.ท. ส. แอบซุมดูอยูหางจากหนาหองเกิดเหตุประมาณ ๘ เมตร
เห็นจําเลยสงมอบเมทแอมเฟตามีน ๑๐ เม็ด ใหแกสายลับเมื่อพบเห็นจําเลยกําลังกระทําความผิด

ฐานจําหนายและมียาเสพติดประเภท ๑ ไวในครอบครองเพื่อจําหนาย อันเปนความผิดซึ่งหนา
ตาม ป.วิอาญา มาตรา ๘๐ จึงมีอํานาจคนและจับจําเลยไดโดยไมตองมีหมายคนและหมายจับตาม

มาตรา ๗๘ (๑) และ ๙๒ (๒) (ฎีกาที่ ๒๘๔๘/๒๕๔๗)

μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè öùø/òõñö วินิจฉัยวาคืนวันเกิดเหตุมีการลักลอบเลนการพนัน

กันบนบานอันเปนที่รโหฐาน เจาพนักงานตํารวจไดรับคําสั่งใหไปจับกุม จึงพากันไปยังบานที่เกิดเหตุ
แตไมมีหมายจับหรือหมายคนไปดวย ไปถึงไดแอบดูเห็นคนหลายคนกําลังเลนการพนันกันอยู

กรณีเชนนี้ถือวาเปนความผิด ซึ่งเห็นกระทําลงอันเปนความผิดซึ่งหนา ความตามความหมาย
แหงประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๐