Page 228 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 228
๒๒๑
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
¾ÂÒ¹ºÍ¡àÅ‹ÒäÁ‹ÁÕนํ้า˹ѡ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ññòð/òõòñ คําของพยานโจทกซึ่งนาจะมีสวนเกี่ยวของดวย
ในการกระทําผิดไมมีนํ้าหนักใหรับฟง สวนคําของผูที่จําเลยเลาใหฟงวาไดปลนทรัพยรายนี้แตไมไดตัว
มาสืบ มีแตคําใหการจดไวในชั้นสอบสวน เปนพยานบอกเลารับฟงไมได
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ñðõù/òõóñ ผูตายระบุชื่อคนรายแกผูถาม ๓ ครั้งในเวลา
หางกันไมมากนักโดยครั้งที่สามผูตายระบุชื่อคนราย ขณะที่ผูตายมีอาการเพียบหนักทุรนทุราย ตอจากนั้น
ผูตายก็พูดไมไดแลว แสดงวาผูตายกลาวยํ้ายืนยันในขณะที่ตนเองรูตัววาใกลจะตายคํากลาวของ
ผูตายเชนนี้ยอมรับฟงเปนพยานไดวาเปนความจริง
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè õùñö/òõóñ คําบอกเลาของผูตายนั้นกอนที่จะรับฟงตอง
ปรากฏวาในเวลาที่ผูตายตองพูดเชนนั้น ผูตายคิดวาตนจะตายไมมีหวังจะรอดชีวิต แตโจทกไมไดสืบ
ขอความนี้ จึงฟงลงโทษจําเลยไมได
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ñðùõ/òõóõ ขณะเกิดเหตุเปนเวลากลางวัน แมโจทกจะไมมี
ประจักษพยานเห็นจําเลยยิงผูตาย แตโจทกมีพยานเห็นเหตุการณเกี่ยวกับจําเลยในวันเกิดเหตุหลายคน
โดยกอนเกิดเหตุมีพยานเห็นจําเลยกับพวกนั่งรถไปกับผูตาย หลังเกิดเหตุมีพยานเห็นจําเลยกับพวก
ขับรถออกมาจากที่เกิดเหตุ นอกจากนี้เมื่อพยานโจทกพบผูตายถูกยิงนอนอยู ผูตายบอกวาถูกนายสมบัติ
กับพวกหลอกมาใชอาวุธปนยิงชิงเอารถไป ขอใหไปบอกมารดาผูตายดวยและไดบอกดวยวาตนจะตอง
ตายแน ขณะนําผูตายขึ้นรถเพื่อไปสงโรงพยาบาลผูตายรองวาโอย ไมไหวแลวซึ่งเปนสิ่งที่ชี้ใหเห็นวา
ผูตายคงรูตัววาตองตายแน พยานโจทกไดบันทึกคําบอกเลาของผูตายไว ดังนี้คําบอกเลาของผูตายวา
นายสมบัติเปนคนรายรับฟงได และเมื่อฟงประกอบกับพยานโจทกที่เห็นเหตุการณเกี่ยวกับจําเลยแลว
ทําใหนาเชื่อวานายสมบัติที่ผูตายระบุชื่อนั้น คือจําเลย ทั้งในชั้นสอบสวนจําเลยใหการรับสารภาพ และ
นําชี้ที่เกิดเหตุ คําใหการมีรายละเอียดตาง ๆ ทั้งมูลเหตุที่จะกระทําความผิดเหตุการณกอนวันเกิดเหตุ
ในวันเกิดเหตุและหลังเกิดเหตุ ซึ่งหากจําเลยไมใหการดวยความสมัครใจแลวคงจะไมมีรายละเอียด
ดังกลาว พยานหลักฐานของโจทกจึงฟงไดโดยแจงชัดปราศจากสงสัยวาจําเลยเปนคนราย
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ó÷øõ/òõóò คําใหการชั้นสอบสวนของผูเสียหายเปนเพียง
พยานบอกเลาซึ่งจําเลยไมมีโอกาสซักคาน จึงนํามารับฟงลงโทษจําเลยไมได
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ôöõ/òõóø คําเบิกความของเจาพนักงานตํารวจผูจับกุม
และพนักงานสอบสวนที่วาจําเลยไดใหการรับสารภาพในชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนวาไดรวมกับพวก
ลักรถยนตของผูเสียหายเปนเพียงพยานบอกเลาไมมีนํ้าหนักใหรับฟงไดโดยลําพังเมื่อจําเลยใหการ
ปฏิเสธในชั้นพิจารณาวามิไดกระทําความผิดและโจทกไมมีพยานหลักฐานอื่น พยานหลักฐานของโจทก
จึงไมมีนํ้าหนักใหฟงวาจําเลยไดรวมกับพวกลักรถยนตของผูเสียหายไป