Page 229 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๒๒๒

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ùôñó/òõóù โจทกไมมีประจักษพยานเห็นจําเลยที่ ๓ เปน
คนรายขณะเกิดเหตุ พยานหลักฐานโจทกมีเพียงบันทึกการจับกุมบันทึกคําใหการชั้นสอบสวนที่จําเลย

ที่ ๓ ใหการรับสารภาพบันทึกนําชี้ที่เกิดเหตุประกอบคํารับสารภาพและภาพถายซึ่งจําเลยที่ ๓ ปฏิเสธ
ในชั้นศาลและไมปรากฏขอเท็จจริงวาจําเลยที่ ๓ ไดรับสวนแบงทรัพยที่ถูกปลน จึงเปนพยานบอกเลา

ที่ไมมีนํ้าหนักเพียงพอใหรับฟงวาจําเลยที่ ๓ รวมปลนทรัพยของผูเสียหายทั้งสอง
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè øñôø/òõõñ เจาพนักงานตํารวจเปนผูจับจําเลยมิใชราษฎร

เปนผูจับจึงไมมีกรณีที่จะตองแจงสิทธิตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๔ วรรคหนึ่ง แตเจาพนักงานตํารวจ
ผูจับตองแจงสิทธิตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๘๓ วรรคสอง เมื่อบันทึกการจับกุมมีขอความวาจําเลยใหการ

รับสารภาพ จึงตองหามมิใหนําคํารับสารภาพในชั้นจับกุมของผูถูกจับมารับฟงเปนพยานหลักฐานตาม
ป.วิ.อ. มาตรา ๘๔ วรรคสี่ และเมื่อบันทึกการจับกุมไมมีขอความใดที่บันทึกการแจงสิทธิแกจําเลย

ผูถูกจับตามที่ ป.วิ.อ. มาตรา ๘๓ วรรคสอง บัญญัติเลย ทั้งพยานโจทกที่รวมจับกุมก็ไมไดเบิกความถึง
เรื่องการแจงสิทธิแตอยางใด แมโจทกจะสงบันทึกการแจงสิทธิผูถูกจับมาพรอมกับบันทึกการจับกุมใน

ชั้นพิจารณาสืบพยานโจทก แตบันทึกการแจงสิทธิผูถูกจับดังกลาวมีลักษณะเปนแบบพิมพเติมขอความ

ในชองวางดวยนํ้าหมึกเขียนโดยเจาพนักงานตํารวจผูบันทึกเปนคนละคนกับที่เขียนบันทึกการจับกุม
ทั้งใชปากกาคนละดามและไมมีขอความวาผูถูกจับมีสิทธิจะใหการหรือไมใหการก็ได กับไมมีขอความวา
ถอยคําของผูถูกจับนั้นอาจใชเปนพยานหลักฐานในการพิจารณาคดีไดแตอยางใด แมจะมีขอความ

แจงสิทธิเรื่องทนายความก็เปนการแจงสิทธิไมครบถวนตามที่ ป.วิ.อ. มาตรา ๘๓ วรรคสองบัญญัติ

ฉะนั้นถอยคําอื่นของจําเลยตามบันทึกการจับกุมจะรับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจนความผิด
ของจําเลยหาไดไมเชนกัน ดังนั้น บันทึกการจับกุมจึงไมอาจอางเปนพยานหลักฐานไดเพราะเปนพยาน

หลักฐานที่เกิดขึ้นโดยไมชอบ ทั้งนี้ ตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๒๒๖
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաҷÕè ññùó/òõôò คดีนี้โจทกไมมีประจักษพยานที่รูเห็นเหตุการณ

มาเบิกความตอศาล คงมีแตคําเบิกความของพนักงานสอบสวนวา หลังเกิดเหตุ ผ. มาแจงวาจําเลย
มาบอกกับ ผ. วาจําเลยทําอาวุธปนลั่นถูกผูตาย ซึ่งเปนการไดรับคําบอกเลามาจาก ผ. อีกทอดหนึ่ง

และถอยคําที่รับฟงมาก็มิไดยืนยันวาจําเลยยิงผูตายโดยมีเจตนาฆาเปนแตเพียง ผ. ไดรับคําบอกเลา
จากตัวจําเลยวาจําเลยทําอาวุธปนลั่นถูกผูตาย ความจริงจะเปนเชนใด ผ. ก็มิไดรูเห็นเหตุการณดวย

ตนเอง ทั้งโจทกก็มิไดตัว ผ. ซึ่งเปนพยานสําคัญมาสืบในชั้นพิจารณาคดีของศาลคงสงอางบันทึก
คําใหการในชั้นสอบสวนของ ผ. ซึ่งบันทึกดังกลาวพนักงานสอบสวนจัดทําขึ้นฝายเดียวและจําเลย

ไมมีโอกาสโตแยงคัดคาน จึงยังไมอาจรับฟงยืนยันวาเปนความจริงดังกลาวได ทั้งขอความในบันทึก
การจับกุมก็ระบุเพียงวา จําเลยใหการรับสารภาพเทานั้นหาไดมีขอความบันทึกระบุถึงพฤติการณ

แหงการกระทําผิดไวไม ซึ่งขอความดังกลาวเปนสาระสําคัญสวนหนึ่งของพฤติการณแหงคดี บันทึก
การจับกุมดังกลาว จึงยังไมอาจชี้ยืนยันวาจําเลยกระทําความผิด พยานหลักฐาน โจทกยังไมพอฟง

ลงโทษจําเลยในความผิดฐานฆาผูตาย