Page 101 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 101
บังคับบัญชาไม่ได้ แต่คลายได้ ค่อย ๆ คลาย ทาความรู้สึกให้กว้างออกไป ๆ แล้วให้กว้างขนาดไหนถึงจะดี ? กว้างเท่าที่รู้สึกว่าเวทนาทางจิตนั้นหายไป หรือกว้างออกไปแล้วความไม่สบายใจมันจางไป เบาไป โล่งไป เกล้ียงไปเลย หายไปเลย รู้สึกจิตโล่งขึ้นเบาขึ้น จนรู้สึกสบาย จนรู้สึกอิสระ น่ันคือการดับทุกข์
พอดับทุกข์ได้แล้ว ลองกลับมาดูบริเวณหัวใจหรือบริเวณหทยวัตถุ บริเวณหน้าอกรู้สึกเป็นอย่างไร... รู้สึกโล่งข้ึน รู้สึกโปร่ง รู้สึกเบา รู้สึกสบายขึ้นไหม ขณะที่เวทนานั้นหายไป ? แต่ถ้าเวทนาหายไปจริง ๆ ผู้ปฏิบัติ จะรู้สึกได้เลยว่า มันโล่ง โปร่ง เบา ไม่ใช่แค่บริเวณหทยวัตถุ แต่ท่ีตัวด้วย บริเวณตัว รอบ ๆ ตัวรู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกเบา นั่นเป็นตัวบอกว่าผู้ปฏิบัติ สามารถดับความทุกข์ทางใจน้ันได้ แล้วถ้าเห็นว่าดับได้แล้วรู้สึกสบายแบบนี้ ก็ควรที่จะฝึกบ่อย ๆ เพราะการปฏิบัติธรรม/การฝึกจิตก็คือ ฝึกสมาธิ ฝึกสติ ฝึกปัญญาของเรา ทาซ้า ๆ ๆ บ่อย ๆ เหมือนเรานั่งสมาธิทุกวันก็คือการฝึกจิต ให้มีสมาธิมากข้ึน แต่ว่าเรามีเจตนาท่ีจะฝึกให้จิตอยู่กับปัจจุบันอยู่กับ สมาธิเป็นหลัก แต่การที่ฝึกดับความทุกข์ ถามว่า ต่างกันไหม ? ไม่ต่างกัน แต่ว่าเป้าหมายก็คือเพ่ือที่จะดับความทุกข์ท่ีเกิดข้ึนแล้ว เม่ือมีความทุกข์ เกิดข้ึน เราจะดับอย่างไรจึงจะง่ายที่สุด การทาแบบน้ีเขาเรียก “ดับทุกข์ทางใจ”
93
93
