Page 123 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 123
ถ้าเป็นแบบนี้ไม่ต้องไปกังวล พอเรานิ่งปึ๊บไม่มีจุดเกิดข้ึนมาแล้ว ก็ดูความสว่างเอง ต้ังสติดี ๆ แล้วเข้าไปรู้ในความสว่างว่าลึก ๆ มีอะไรเปล่ียนแปลงไหม หรือความสว่างมีอาการกว้างออก ขยายออก หรือค่อย ๆ สว่างข้ึน ๆ นั่นก็คือ การเปลี่ยนแปลงของสภาวธรรมที่เกิดขึ้น บางทีเขาเปลี่ยนช้าจนไม่รู้สึกว่า เขาเปลี่ยนอย่างไร ไม่ได้สว่างวึบ ๆ ๆ เป็นขณะ แต่ก็รู้ชัดว่าสว่างข้ึน น่ันก็ เป็นสภาวธรรมอย่างหนึ่งท่ีผู้ปฏิบัติพึงใส่ใจ
แต่ถ้าพอนิ่งแล้วดูเข้าไปในความรู้สึกท่ีสว่าง ลึก ๆ แล้วมีอาการ กระเพ่ือม จากที่เป็นจุดนิดหน่ึง ๆ ท่ีอยู่ข้างหน้า พอจุดน้ันหายไป น่ิง สังเกต ดูลึก ๆ ไม่เห็นแต่รู้สึกได้ เหมือนมีอาการวึบนิดหน่ึงเหมือนชีพจร ตัวมีอาการ วึบ ๆ ตามจังหวะของชีพจรแต่ไม่มีรูปร่าง บางทีก็รู้สึกว่าลึก ๆ ในความว่าง มีอาการปึ๊บ ๆ เบา ๆ แต่จะเบาแค่ไหนก็ตาม น่ันเป็นสภาวธรรมที่ผู้ปฏิบัติ พึงใส่ใจ นั่นคืออารมณ์ปัจจุบัน และเป็นสภาวธรรมท่ีละเอียด การใส่ใจที่ จะกาหนดรู้ถึงการเปล่ียนแปลง ถึงการเกิดข้ึน-ต้ังอยู่-ดับไปของสภาวธรรม ที่ละเอียดตรงน้ี จะทาให้สมาธิมีกาลังมากข้ึน จิตจะนิ่งข้ึน สงบขึ้น ทีน้ีเวลา จิตสงบข้ึน น่ิงข้ึนน้ัน สิ่งที่ตามมาก็คือ เหมือนจะรู้สึกถึงอาการไม่ชัดเจน บางทีเหมือนเลือน ๆ หรือเบลอ ๆ ไปนิดหนึ่ง ก็ต้องสังเกตใหม่ รู้ให้ชัดถึง ความเลือนความเบลอ กาหนดรู้เป็นขณะ ๆ เพราะเหล่านั้นก็คือสภาวธรรม
115
115
