Page 124 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 124
อย่างหน่ึงที่เกิดขึ้นนั่นเอง แต่ถ้าเกิดว่ากาหนดรู้ไปแล้วอาการอื่นชัดขึ้นมาแทน อย่างเช่น มีเสียงปรากฏชัดขึ้นมา ก็ไปกาหนดเสียงได้ การท่ีคอยสังเกต อารมณ์ปัจจุบันด้วยความพอใจและเต็มใจที่จะกาหนดรู้ การปรุงแต่งไปใน อารมณ์อื่น ๆ ก็จะน้อยลง ความคิดที่จะเข้ามารบกวนก็จะน้อยลง เพราะฉะน้ัน คอยสังเกตอารมณ์ปัจจุบันแบบน้ีให้ต่อเนื่อง พิจารณาให้ดีถึงความ เปลี่ยนแปลง การเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป
แต่ในขณะเดียวกันพอรู้ไปแบบนี้แล้วจิตนิ่ง อาการเปล่ียนแปลงที่ ลึก ๆ นั้นหยุดไป มารู้สึกถึงลมหายใจเข้า-ออกท่ีปรากฏข้ึนมา... ลมหายใจ เขา้ -ออกทเี่ คยวา่ งไปแลว้ อยู่ ๆ ลมหายใจชดั ขน้ึ มาอกี นนั่ เปน็ อารมณป์ จั จบุ นั อาการของลมหายใจที่ชัดขึ้นมา อาจจะเป็นลมหายใจท่ีบาง ๆ เบา ๆ แต่ชัด กว่าอาการอื่น เม่ือเป็นอย่างน้ีก็ให้กลับมาพิจารณากาหนดรู้อาการของ ลมหายใจต่อไปว่ามีความเปลี่ยนแปลงเกิดดับอย่างไร สลับกันไปแบบน้ี พอลมหายใจหมดไป จิตจากที่สว่างอยู่เมื่อก้ี ก็กลายเป็นต่ืนตัวขึ้น ใสขึ้น หรือสงบมากขึ้นกว่าเดิมอีก เกิดอย่างไรให้รู้ชัดตามนั้น ให้น่ิงแล้วมาดูจิต ที่สงบอีกว่าจิตที่สงบเปล่ียนอย่างไร เข้าไปสารวจจิตที่สงบว่ากว้างไหม มี ความหนักหรือเบา มีความหนักแน่น มีความตั้งม่ัน มีความม่ันคง หรือ สงบลึก เงียบสงัดไปเลย อันนี้ก็ต้องรู้ชัด น่ีคือการรู้ชัดในรู้ การกาหนดรู้ถึง
116
116
