Page 148 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 148
ก็พร้อมท่ีจะรับรู้ พร้อมที่จะเรียนรู้ พร้อมที่เข้าใจถึงเหตุปัจจัยของอารมณ์ ที่เกิดขึ้น เหตุปัจจัยของอารมณ์ท่ีเกิดข้ึนคืออะไร ? เหตุปัจจัยของการรับรู้เสียง เหตุปัจจัยของความคิด เหตุปัจจัยของเวทนาที่เกิดข้ึนมา น่ีคือการศึกษา ถึงเหตุปัจจัย ไม่ใช่ว่าเราต้องให้อาการน้ันเป็นด่ังใจเราถึงจะเรียกว่าดี นี่เป็นพื้นฐานที่สาคัญมาก ๆ เป็นหลักของการพิจารณาธรรมที่ทาให้เกิด ปัญญา และใช้ปัญญาพิจารณาอยู่
อีกอย่างหนึ่ง ส่ิงที่พึงสังเกต พึงรู้ และเป็นสิ่งสาคัญก็คือว่า ขณะท่ี เราไม่มีตัวตน จิตกับกายแยกกัน ไม่มีความรู้สึกว่าเป็นตัวเราเป็นของเรา จิตที่ว่างท่ีกว้างรู้สึกดีไหม จิตที่ว่างท่ีกว้างสบายไหม มีความทุกข์หรือเปล่า ? คาถามว่า “สบายหรือไม่สบาย ดีหรือไม่ดี” ก็จะตามมา จิตที่กว้างแบบน้ัน ดีกว่าจิตแคบ ๆ จิตที่หนักไหม ? พอถามแบบน้ีก็จะตอบได้ง่าย เพราะจิต ที่แคบแล้วหนักก็คือมีความทุกข์ ลองสังเกตว่า ถ้าจิตแคบแล้วก็หนัก เวลา อารมณ์เข้ามากระทบ ความทุกข์เกิดข้ึนได้ง่ายไหม กิเลสเกิดขึ้นได้เร็วไหม ? น่ีเป็นส่ิงที่ผู้ปฏิบัติพึงพิจารณา ถ้าพิจารณาแบบน้ีก็จะเป็นคาตอบให้ตัวเอง ว่า ต่อไปเราควรจะเลือกแบบไหนดี ระหว่างจิตที่กว้างแบบไม่มีตัวตนกับ จิตท่ีมีตัวตนแล้วแคบลง แบบไหนดีกว่ากัน อันน้ีอย่างหน่ึงสิ่งที่ผู้ปฏิบัติพึง พิจารณา อีกอย่างหน่ึงก็คือ การที่หมั่นยกจิตขึ้นสู่ความว่างบ่อย ๆ ก็จะเห็นชัด
140
140
