Page 18 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 18
น่ังอยู่ในที่ว่าง ๆ โล่ง ๆ เบา ๆ หรือน่ังอยู่แล้วรู้สึกเบาจนเหมือนตัวจะลอย เหมือนนั่งไม่ติดพื้น นั่นคือความรู้สึก คือรู้สึกใจโล่งเบา ตัวก็เบา
ทีนี้ สังเกตอีกนิดหน่ึง พอเป็นอย่างน้ัน ลองดู ทาใจท่ีโล่ง ๆ เบา ๆ ให้กว้างออกไปอีก กว้างกว่าตัวออกไป ย่ิงกว้างเท่าไหร่ จิตใจรู้สึกอย่างไร ? กว้างออกไปสัก ๓ เมตร ห่างจากตัวประมาณสัก ๓ เมตร ดูรอบตัวเลย จากข้างหน้าก่อนก็ได้ ถ้าข้าง ๆ ขยายออกไปไม่ได้ก็ส่งไปข้างหน้าก่อน ส่งใจ ที่เบา ๆ ไปข้างหน้าในที่ว่าง ๆ ไกลออกไปสักประมาณสัก ๓ วา แล้วสังเกต ดูว่า ใจที่เบาถ้ากว้างออกไปสัก ๓ วาแล้วรู้สึกเป็นอย่างไร ใจเบาขึ้นไหม ? ถ้าจิตใจเบาขึ้น ทาใจให้กว้างแล้วดูรอบ ๆ ตัว สังเกตดูรอบ ๆ จากข้างหน้า ข้างบน ด้านข้าง ข้างหลัง ให้ความห่างเท่ากัน ลองดูว่า รู้สึกใจที่เบากว้าง รอบตัวท้ังหมดหรือเปล่า ? อันน้ีอย่างหนึ่ง สังเกตดูดี ๆ แล้วใครรู้สึกว่าไม่กว้าง ขนาดนั้น ใจกว้างไม่ถึง ๒-๓ วา กว้างได้ประมาณสักช่วงแขนหน่ึง... กว้างสักช่วงแขนหนึ่งก็ไม่เป็นไร ขอให้เรารู้ชัดว่าจิตเรากว้างออกไป กว้างกว่าตัว แล้วจิตใจรู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกเบา
ถ้าเราสามารถย้ายจิตที่เบามาไว้ที่สมองได้ มาไว้ท่ีหน้าได้ มาไว้ท่ี หน้าอกได้ ย้ายจิตที่เบาไปตรงไหน ตรงนั้นก็รู้สึกว่าง รู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกเบา จิตกว้างกว่าตัว...ตัวก็เบา ทีน้ีลองสังเกตต่ออีกนิดหน่ึง ถ้าใครทาได้นะ
10
10
