Page 187 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 187
เราไม่ต้องคิด แต่เห็นถึงสัจธรรม เอาธรรมะเป็นท่ีตั้ง แล้วมานั่งพิจารณาดูว่า อะไรที่เราหลงยึดอยู่ที่เรียกว่าเป็นของเที่ยง เป็นของเรา เป็นของเขา ของใคร อยู่ทุกวัน ทาให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ขึ้นมามากมาย ถ้าเราพิจารณาดู ปัญหาใหญ่ อยู่ที่ใจของคนเรา ข้างนอกอาจจะไม่มีอะไร ข้างนอกก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย ของสิ่งต่าง ๆ แต่ถ้าเม่ือไหร่จิตใจมีปัญหา ข้างนอกก็มีปัญหา ถ้าข้างนอก มีปัญหา จิตใจก็ยิ่งมีปัญหาข้ึนไปอีก บางอารมณ์กาลังเป็นไปตามเหตุปัจจัย เหมือนฝนฟ้าที่กาลังเป็นไปตามเหตุปัจจัยของตน แต่ถ้าคนไม่ชอบ แล้วเกิดความวิตกกังวลข้ึนมา ก็พลอยมีปัญหาทางด้านจิตใจขึ้นมาด้วย ความทุกข์ก็เกิดขึ้นมา นี่เป็นตัวอย่างหน่ึง
การพิจารณาสภาวธรรม เราพิจารณาจากอารมณ์ภายในท่ีเกิดข้ึน เรา พิจารณาเห็นอาการเกิดดับแบบนี้แล้วทาให้จิตผ่องใสขึ้น สว่างขึ้น สงบขึ้น แล้วเราอาศัยการพิจารณาอาการทางกายอย่างเดียวไหมท่ีจะทาให้จิตว่าง สว่าง เบาแบบนี้ได้ ? ที่จริงอารมณ์กรรมฐานน้ันใช้ได้กับทุก ๆ อารมณ์ อย่างที่บอก เมื่อตามรู้อาการทางกาย เขาเรียก “กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน” พอมีเวทนา เกิดขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นทางกายหรือทางจิต เม่ือมีสติเข้าไปกาหนดรู้ถึง อาการพระไตรลักษณ์ ถึงการเกิดข้ึน-ตั้งอยู่-ดับไปของเวทนาน้ัน ๆ เขาเรียก “เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน” อาการทางจิตนอกจากเวทนาทางจิตแล้ว
179
179
