Page 28 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 28
สู่ความว่าง แล้วก็น่ังอยู่ในความว่างความโล่งความเบา จะเดินก็เดินอยู่ใน ความโล่งความเบา จะพูดก็พูดอยู่ในบรรยากาศของความโล่งเบาได้ น่ันคือ การที่ผู้ปฏิบัติหมั่นนาไปใช้งาน ทาให้เป็นเรื่องปกติกับชีวิตของเรา
ทีนี้ประโยชน์สาคัญ ที่อาจารย์พูดว่า การทาจิตให้ว่างให้โล่งเบาเป็น เรื่องจาเป็น เป็นเรื่องสาคัญกับชีวิตในยุคปัจจุบัน เพราะอะไร ? การจะหา เวลามานั่งเงียบ ๆ เป็นเร่ืองยาก ชีวิตต้องอยู่กับส่ิงที่เข้ามากระทบให้เกิด ความเร่าร้อน มีการกระทบเข้ามาทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มากมายเลย โดยเฉพาะทางตาหรือทางหูของเรา ขณะที่มีความคิด ให้จิตท่ีว่างกว้างกว่า เรื่องท่ีคิด ลองดูสิ ขณะที่ฟังเสียงก็สามารถทาได้เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นเสียงคน เสียงรถ เสียงเคร่ืองจักร เสียงเรไร เสียงสรรพสัตว์ต่าง ๆ ฯลฯ แต่ถ้าเป็น เสียงสรรพสัตว์เสียงเรไรต่าง ๆ ก็มักจะไม่มีปัญหา เพราะว่าเราอาจจะ ฟังไม่รู้เร่ือง หรือเสียงที่เกิดขึ้นก็เป็นไปตามธรรมชาติแบบนั้น ไม่ได้รบกวน แต่ถ้าเป็นเสียงบุคคลหรือเสียงอะไรต่าง ๆ ก็อาจจะมารบกวนจิตใจ เพราะอะไร ? เพราะส่วนใหญ่เราก็จะรู้ความหมาย รู้เร่ืองราวของเสียงนั้น ๆ ว่าพูดถึงอะไร บางคร้ังเสียงอาจจะไม่ดัง แต่ว่าเร่ืองราวท่ีมากระทบจิตใจ ทาให้เกิด ความไม่สบายใจเกิดความทุกข์ข้ึนมา
20
20
