Page 58 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 58
การละอัตตา การเข้าถึงความไม่มีตัวตน ไม่มีเราไม่มีเขานั้น ดีอย่างไร เพราะฉะน้ัน ผู้ปฏิบัติสามารถสารวจดูจิตในจิต ขณะที่โล่ง ที่โปร่ง ที่เบา ที่ ไม่บอกว่าเป็นตัวเราของเรา มีโลภะ มีโทสะ มีโมหะ ไปหลงผิดอะไรหรือเปล่า อันนี้ควรทบทวนและพิจารณาให้เห็นชัดด้วยตาปัญญาของตนเอง เราเป็น ผู้ปฏิบัติธรรม เป็นผู้เจริญปัญญา เหมือนเป็นผู้ทาวิจัย เป็นผู้พัฒนาปัญญา เขาเรียก “มนสิการ” ทาให้มีปัญญาตอบตัวเองได้ มีเหตุมีผลให้กับตนเองได้ น่ันเป็นเรื่องสาคัญ คนเราถ้ารู้จักสังเกตพิจารณาว่าอะไรดีอะไรไม่ดีแล้วบอก ตัวเองได้ ก็จะเป็นผู้มีเหตุผล และสามารถบอกกล่าวคนอ่ืนได้เช่นกัน ว่าทา อย่างน้ีผลเป็นอย่างไร ดีกับเราอย่างไร
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเราบอกได้ว่าการทาอย่างน้ีทาให้จิตใจของเรา รู้สึกดีข้ึน สงบข้ึน ทุกข์น้อยลง ใครจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ นั่นก็เป็นเรื่องมุมมอง ของแต่ละคน ปัญญาของคนเราไม่เท่ากัน แต่ถ้าเรารับรองตัวเองได้ว่า จิตเรารู้สึกสงบข้ึน สบายข้ึน ความทุกข์น้อยลง ไม่มีตัวตน น่ันเป็นเร่ืองสาคัญ ซึ่งเราก็สามารถบอกกล่าวกับผู้ปฏิบัติด้วยกันได้ อันนี้พูดทบทวนเรื่อง การแยกรูปแยกนามให้ฟัง ท่ีพูดไปตั้งแต่วันพระที่แล้ว ว่ายังมีที่จะเพ่ิมเติม เข้าไปอีก จะพูดเป็นตอน ๆ ซึ่งวันพระถัดไปก็จะได้พูดต่อ นอกจากการแยก รูปนามแล้ว ยังมีการใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง อย่างเช่น การดับทุกข์
50
50
