Page 112 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การดูสภาพจิต
P. 112
632
เพราะเราเจริญกรรมฐานนี่นะ อิริยาบถหลัก ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทา พูด คิด รวมทั้งหมด ทงั้ อริ ยิ าบถยอ่ ย อริ ยิ าบถหลกั ๔ อยา่ ง บวกกบั อริ ยิ าบถยอ่ ยอกี เรากต็ อ้ งอยกู่ บั กรรมฐานมสี ตคิ อยกา หนด เดี๋ยวแว็บตรงนั้น แว็บตรงนี้ ๆ มีสติอยู่อย่างนี้ตลอดเป็นการคลุกคลีในธรรม เป็นผู้ไม่สันโดษในธรรม เป็นการคลุกคลี มีตัวเกาะเกี่ยวอยู่กับอารมณ์สภาวธรรมตลอดเวลา แล้วเราจะรู้สึกว่า อ๋อ! ไม่เป็นไร ไม่ เป็นไร ตรงนี้ดีแล้ว ตรงนี้ดีแล้ว รู้สึกว่าอะไร ๆ ก็รู้สึกง่ายขึ้น ดีขึ้น เหมือนสภาวะเราตอนนี้สภาพจิตเรา ดีนะ สติเราดีนะ อ๋อ! เราดีขึ้นแล้ว เราจบแล้ว เราเข้าใจแล้ว เรามีความสุขแล้ว ตอนนี้มันเบาขึ้นแล้ว โล่ง แล้ว เห็นไหม สว่างขึ้น กว้างขึ้นแล้ว อ้าว!ตรงนี้ดีแบบนี้ รู้แบบนี้ไปเรื่อย ๆ
สังเกตดูสภาพจิต ดูอาการในอิริยาบถต่าง ๆ เป็นการสารวจตัวเองตลอดเวลา อย่าปล่อยเวลา ให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ และการทาแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ ไม่ใช่ว่า เรื่องที่เราต้องบังคับต้องใช้กาลังมากมาย จริง ๆ ตรงนี้ที่อาจารย์ว่าแค่...พอใจ คาว่าพอใจนี่นะมัน เป็นทัศนคติอย่างหนึ่ง เป็นวิธีคิดอย่างหนึ่งของเราว่า เราจะตั้งจิต เราพอใจที่จะรู้แบบนี้เพื่ออะไร ถ้าเราแค่ พอใจนี่นะ เปลี่ยนทัศนคติ ต้องบังคับ ต้องฝืน กับที่เราพอใจที่จะทา พอใจที่จะรู้ พอใจที่จะพัฒนาตัวเอง พอใจที่จะปรับปรุง มันจะรู้สึกว่ามันสงบ เราคิดอย่างสงบและยินดี ยินดีที่จะรับ
อยา่ งทเี่ ลา่ เมอื่ เชา้ นนี่ ะ ทเี่ ลา่ ใหฟ้ งั วา่ นนั่ ทถี่ ามวา่ ทา ไมเดนิ เขา้ ปา่ นนี่ ะ ทา ไมเราไมล่ า บากแตเ่ ราพอใจ อาหารบางมื้อนี่นะ บิณฑบาตยาว...กว่าจะได้ฉัน ตื่นตั้งแต่ตี ๕ บิณฑบาตถึง ๑๑ โมงนะ ถึงเพลพอดีได้ฉัน เราก็เดินแบบเรื่อย ๆ ๆ ใจเย็นนะ เดินเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ นี่สงบไม่ได้รีบ...แบบโห!ฉันจะมีฉันไหม ฉันจะได้ ฉันไหม จะไม่มีอาการแบบนั้นเลย จะรู้สึกว่าเมื่อไรก็เมื่อนั้น มีก็ฉัน ไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่มีเดี๋ยวเทวดาก็หา มาให้ แต่ก็ฝากไว้กับเทวดาอยู่เรื่อย ๆ ฝากท้องไว้กับเทวดา เดินทางไป...เดี๋ยวก็มีเทวดาขับรถมาตักบาตร ให้ทาน เห็นไหม มันเป็นอะไรที่เรารู้สึกว่า อ๋อ! การที่เราไม่วิตกกังวล การที่เรามีความสงบนี่นะ บางครั้ง ธรรมะเขาจัดสรร เขาจัดสรรของเขา
บางที...เมื่อก่อนพอบิณฑบาตเสร็จเราจะแวะฉันที่ไหน ไม่มีอาคาร ไม่มีสถานที่ บอกไม่เป็นไร เดี๋ยวเทวดาเตรียมที่ไว้ให้ เราเดินไปสักพัก มันเหมือนกับมีบางอย่าง เราแวะตรงนี้ แล้วก็ไปสถานที่ที่นั่ง แล้วพอดีเลย สบาย นั่งแบบบรรยากาศดีด้วย ใต้ต้นไม้แบบสบาย ๆ นั่งแบบสงบ ๆ นี่นะ มันเหมือนกับ มีที่สาหรับเรา เสร็จแล้วเราก็ไป บางครั้งเรามีความพร้อม มันเหมือนกับอะไรที่มันลงตัวของเขา ลงตัวเอง เราก็เหมือนถ้าเรา ลองดูสิ เวลามีอะไรขึ้นมาแล้วตั้งสติดี ๆ ให้มีความสงบนิดหนึ่งเพื่อพิจารณา พิจารณา ดี ๆ พิจารณาสภาวธรรม ก็เหมือนที่เกิดขึ้นที่อาจารย์บอกว่า อาจารย์มักจะบอกว่าอย่าเพิ่งสรุปเอาง่าย ๆ อย่าเพิ่งตีโพยตีพาย ดูให้ชัด ๆ ใจเย็น ๆ สังเกตให้ดีสิว่า มันไม่ดีตรงไหน มันมีปัญหาตรงไหน สภาพจิต เรา สภาวะมันไม่ดีตรงไหน ดีตรงไหน
พอเราสังเกตจริง ๆ อ๋อ! มันมีดีนะ ลึก ๆ มันเป็นอย่างนี้ มันสงบแบบนี้ มันดีอยู่แล้ว เพียงแต่ อาการทเี่ ราคดิ วา่ นา่ จะเหน็ มนั ไมเ่ หน็ ...แคน่ นั้ เอง คอื อาการเกดิ ดบั ทเี่ ราคดิ วา่ นา่ จะเจอ มนั ไมเ่ จอ แตไ่ มเ่ จอ อาการเกดิ ดบั แตส่ ภาพจติ ทเี่ ปน็ อยดู่ ไี หม...ดี แต.่ ..ดแี ลว้ ทา ไมตอ้ งแต่ แตม่ นั ไมเ่ หน็ อาการทเี่ คยเหน็ ...แลว้
