Page 124 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การดูสภาพจิต
P. 124
644
การทาความดี จึงบอกเรามั่นใจในสิ่งที่เราทา ทาอย่างไม่มีตัวตนแล้วเราสบายใจ ทาด้วยความรู้สึก ที่เต็มใจ สบายใจที่จะทา กลายเป็นว่าทาเพราะเรารู้ว่าดี ทาเพราะเรารู้ว่าสิ่งที่เรากาลังทาเป็นสิ่งดี ไม่ใช่ทา เพราะว่าเขาต้องเห็นดี ถ้าทาความดีเพื่อให้คนอื่นเห็น ถามว่าดีไหม ให้เทวดาเห็นก็ยังดี ดีเยอะเลย...แม้ แต่ในหลวงเอง ตึกใหญ่ ๆ ไม่ค่อยมีใครสนใจรากฐาน คนที่อยู่เบื้องหลัง คนที่อยู่ลึก ๆ เป็นฐานรองรับ ก็จะไม่ค่อยเห็น เห็นแต่ที่ตกแต่งข้างบนสวยงาม แล้วที่ฐานที่รองรับตึกใหญ่ ๆ นี่นะไม่มีใครเห็น ป้องกัน การโคลงเคลงอะไรแบบนี้ อันนั้นแหละความดีของเรา ถ้าเราทา ทาไปนาน ๆ ทาไปบ่อย ๆ เดี๋ยวก็เด่น เดี๋ยวก็ชัดขึ้น เดี๋ยวคนดีก็จะเห็น
อาจารย์ยังคิดนะ ที่บอกว่าทาความดี อาจารย์ยังคิดว่าบางครั้งนี่นะ ความดีที่เราทาตอนที่เรายังมี ชีวิตอยู่ เขาก็ไม่เห็นหรอก แต่พอตายแล้วเขาพูดถึง ในอดีตเราจะเห็นบางครั้งก็ชื่นชม อาจารย์นึก...สมัย ก่อนไปไหนนะ บังเอิญวันนั้นไปที่พุทธมณฑลกระมัง อ๋อ!ไม่ใช่ ไปที่หุ่นขี้ผึ้ง พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง ไปเจอเขา มีรูปปั้นของสุนทรภู่กระมัง แล้วพอดีข่าวก็ขึ้นมาช่วงนั้น สุนทรภู่ได้รับการยกย่องจากยูเนสโกหรือยูเอ็น ว่าเป็นกวีที่ดัง เป็นกวีที่เก่งคนหนึ่งของโลก แต่ตอนอยู่เป็นอย่างไร เร่ร่อน นี่คือความดีบางอย่างนี่นะเรา รู้สึกว่า โอ้! ผ่านไปตั้งร้อยกว่าปีแล้ว เพิ่งชมกัน เพิ่งระลึกได้ เพิ่งชม มีหลายอย่าง สังเกตไหม ภาพเขียน ของใครนะ วินเซนต์แวนโก๊ะ เอ่อ!ตอนอยู่ อด ๆ อยาก ๆ พอเจ้าของตาย ราคาพุ่งไปกี่พันล้าน โอ้โห! อุปโลกน์กันขึ้นมา นี่คือยุคสมัยเปลี่ยนไป
แต่ความดีที่เราทา เพราะฉะนั้นจะเรียกว่าดีหรือความชอบแล้วแต่ แต่ความดีที่เราทา อย่างธรรมะ ที่เราปฏิบัติ ความดีที่เราทาทางกาย วาจา ใจของเรา การคิดที่ดี พูดดี ๆ ทาความดีของเรา อย่างน้อยก็เป็น ผลดีต่อตัวเราเอง อย่างที่ถามว่า จริง ๆ เมื่อกี้นี้คาถามดีมาก ๆ เลย ถ้าเราน้อมใส่ตัวเรา คอยเตือนตัวเอง บ่อย ๆ จงทาความดีที่มีแล้วให้ดียิ่งขึ้น และให้ทาความดีที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ละอกุศลที่มีอยู่ให้หมดไป ป้องกันอกุศลที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิดขึ้น ทาแบบนี้ทุกวัน เราเตือนอะไร อกุศลทางกาย ทางวาจา ทางใจ ทั้ง ความคดิ การกระทา คา พดู ของเรา พอเราสา รวมแบบนปี้ บ๊ื เราคอยเตอื นตวั เอง คอยสอนตวั เองอยเู่ รอื่ ย ๆ
ประกอบกบั การทเี่ ราพจิ ารณาอาการพระไตรลกั ษณ์ รวู้ า่ อาการเกดิ ดบั ของรปู นามทเี่ กดิ ขนึ้ ทางทวาร ทั้งหก อารมณ์ต่าง ๆ ที่เข้ามากระทบทางทวารทั้งหก พอเราสารวมแบบนี้เสร็จ สิ่งที่ตามมาคือ ถ้าจิตเราดี คดิ ดแี ลว้ ควรทา อะไร ทา สงิ่ ดี ๆ ใหก้ บั อะไร ใหก้ บั โลกอยา่ งไร ใหก้ บั คนรอบขา้ งอยา่ งไร ใหก้ บั สงั คมอยา่ งไร นเี่ รายอ้ นกลบั มา...ทา อยา่ งไร การทเี่ รานอ้ มกลบั มาใสต่ วั แบบนี้ เปน็ การทบทวนธรรมะความดที เี่ ราทา เราก็ จะรวู้ า่ เราทา ดอี ะไรบา้ ง ทา ดตี รงนี้ จติ ทดี่ แี ลว้ เรารกั ษาจติ ของตนเอง ภายในเลยกค็ อื การทา ดภี ายในใหด้ ขี นึ้
อยา่ งทบี่ อกแลว้ ดอู าการพระไตรลกั ษณ์ ดสู ภาวธรรมทเี่ กดิ ขนึ้ ปบ๊ื พฒั นาจติ ตวั เองใหด้ ยี งิ่ ขนึ้ มกี า ลงั มากขึ้น แล้ววิธีคิดที่เราจะทาดีกับทุก ๆ คน ทาดีให้มากขึ้น ๆ ไม่ว่าจะเป็นด้วยกายวาจาหรือใจก็ตาม น้อม เข้ามาใส่ตัวอยู่บ่อย ๆ เราทาดีแล้วหรือยัง ทาดี...พอแล้ว ถูกแล้ว ดีแล้วหรือยัง หรือยังไม่ดี ไม่ดีตรงไหน การที่ทาดีไม่ดีนี่นะ เราบางครั้งเราส่องกระจกเองอย่างเดียวไม่พอ เพราะว่าบางทีเราส่องเราเห็นแค่ข้างหน้า แต่ถ้ามีคนบอกข้างหลังด้วยก็จะดี คนอยู่ข้างหลังคอยบอกเราว่า อันนี้ยังไม่ดีพอ อันนี้ต้องปรับนิดหนึ่งนะ
