Page 60 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาหัวข้อธรรม
P. 60
920
ปฏิจจสมุปบาท คือความสืบต่อเนื่องไม่ขาดสายนั่นเอง เพราะฉะนั้นคือ ถ้าเรากาหนดรู้ตรงนี้ให้ชัด เกิดแล้วก็ดับ ๆ ๆ ๆ ไปนะ เรียกไม่ถูกไม่เป็นไรหรอก เข้าถึงได้ ก็ตัดได้เช่นเดียวกัน เรียกชื่อไม่ถูก แต่ เห็นแล้วเป็นไป จิตเป็นอย่างนั้นก็คือการตัด เมื่อไหร่ที่จิตคลายอุปาทาน เห็นมันดับฟึ๊บไป เรียกอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่ามันดับฟึ๊บไป แล้วโล่ง ฟึ๊บแล้วใส ดับ...ตัด มีอารมณ์ขึ้นมา สติไปรู้ มันจางเลือนหายฟึ๊บไป รู้สึกโล่ง ขึ้น เอ่อ!หนัก ๆ อยู่ แล้วก็ดับไป
นนั่ แหละ รตู้ ามนนั้ กใ็ ชไ้ ดแ้ ลว้ เรยี กไมถ่ กู หรอก แตพ่ ดู ไดช้ ดั มาก คอื ดบั ฟบ๊ึ ดบั ฟบ๊ึ อนั นนี้ ถอื วา่ เลา่ ได้ชัดมาก ถ้าเล่าอาการมันดับฟึ๊บ ดับฟึ๊บ แล้วก็ดับเลือน ๆ ๆ ๆ แล้วก็หายไป ดับแบบปึ๊บ ๆ ๆ ๆ จาง ๆ รัว ๆ หายไปนี่นะ ถือว่าเล่าสภาวะได้ชัดมาก เรียกไม่ถูกชื่ออะไร แต่ที่เล่านี่นะ...ถูก แต่บางคนนี่นะเรียก ไม่ถูก ว่าเรียกว่าอะไร มันเป็นอย่างนี้ แต่บางคนเรียกถูก พอถามแล้วเกิดดับอย่างไร โห!เห็นแต่ความเป็น อนิจจังตลอดเลย มีอนิจจัง ทั้งบัลลังก์เต็มไปหมด เป็นอย่างไร มันเปลี่ยนแปลงแบบไหน มันไม่เที่ยงเลย แล้วอธิบายหลายรอบ
ถามอย่างไรก็...เดี๋ยวอย่างนั้นเดี๋ยวอย่างนี้ เปลี่ยนแบบไหน มันเดี๋ยวอย่างนั้นเดี๋ยวอย่างนี้ อันนี้ก็ อย่างหนึ่งนะ คือพยายาม...เพราะบางที เรานึกถึงชื่อ แล้วนึกถึงอาการ ก็เลยใช้ไม่ตรงกัน ถามว่าถูกไหม... ถูก แต่อาการนี่นะ เขาเปลี่ยนเร็วเปลี่ยนช้า มีอาการสะดุด มีความต่างไป เดี๋ยวพุ่งเข้ามา เดี๋ยวพุ่งออกไป เดี๋ยวไปด้านซ้าย เดี๋ยวไปด้านขวา เดี๋ยวขึ้นข้างบน เดี๋ยวลงข้างล่าง วุบวับ วุบวับไปหมด
ตรงนนั้ ถา้ เรยี กตามอาการ เรยี กตามอาการทเี่ ปน็ แลว้ จะรวู้ า่ ออ๋ !ชว่ งนี้ เพราะสตเิ ปน็ แบบนี้ อาการ นี้จะปรากฏขึ้นมา กาลังของสติสมาธิขณะนี้ อาการนี้ปรากฏขึ้นมา ถูกแล้ว มาถูกทางแล้ว คือเห็นความ เปลี่ยนแปลง เดี๋ยววุบวับ วุบวับ สักพัก อาการวุบวับนี่นะเปลี่ยนไปอย่างไร อาการวุบวับที่เป็น เดี๋ยวสลับ ซา้ ยขวา ไปขา้ งหนา้ ขนึ้ ลง นนั่ คอื ความเปลยี่ นแปลง ความไมเ่ ทยี่ ง จรงิ ๆ นคี่ อื อาการเกดิ ดบั ของสภาวธรรม จะเป็นสภาวธรรม อาการเกิดดับของรูปนามนั่นแหละ
พออาจารย์พูดถึง...บางทีเราพูดเป็นอาการเกิดดับของรูปนาม วุบวับ วุบวับ แล้วก็มาถามอาจารย์ ตรงไหนเป็นนาม ตรงไหนป็นรูป ถามแบบนั้นอีก โอโห้!ให้อาจารย์ตอบ บางทีนะ บางแห่งไปแล้วเขาก็... อันไหนเป็นรูป อันไหนเรียกว่านาม เราก็ต้อง...บางครั้งก็ข้าม ๆ ไป ไม่ต้องไปสนใจ อันไหนนามอันไหนรูป ตามอาการเกิดดับนั้นไปก่อน ให้มันจบก่อน แล้วค่อยมาดู พอบอกว่าตัวไหน อาการวุบวับนั้นคือรูป ตัวที่ ตามรู้เป็นนาม แต่ถ้ายังไม่ชัด เดี๋ยวก็จะมี...แต่ค้านอยู่ในใจ จะเป็นอะไรที่...
เพราะฉะนั้น การที่กาหนดอารมณ์ให้ชัดนี่นะ สิ่งที่เราต้องชัดเจน รู้ให้ชัดว่า เขามีความแตกต่างกัน อยา่ งไร แลว้ จะเหน็ ชดั เองวา่ สภาวะทบี่ อกวา่ ความไมเ่ ทยี่ งทมี่ คี วามเปลยี่ นแปลง การเกดิ ดบั เปลยี่ นไปตา่ ง จากเดมินนั้เปน็อยา่งไรและทเี่ราปฏบิตัิมงุ่ไปสอู่าการทเี่ราจะตดัตดัความทกุข์ตดัอปุาทานตดัวฏัสงสาร ไปสู่มรรคผลนิพพาน ก็คือเส้นทางที่เรากาหนดรู้ อาการเกิดดับของรูปนามขันธ์ ๕ กาหนดรู้อาการเกิดดับ ของอารมณ์ต่าง ๆ ที่เข้ามากระทบทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจของเรา ทุก ๆ อารมณ์ที่เกิดขึ้น และกาหนดรู้ ด้วยความรู้สึกที่ไม่มีตัวตน
