Page 191 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 191
167
การเปลี่ยนแปลง และจิตยิ่งใสมากขึ้น ทาให้รูปนามกายใจของเราเปลี่ยนไป อย่างไร ? นั่นแหละการทาจิตของตนให้ผ่องใส
เพราะฉะนั้น นักปฏิบัติหรือผู้ที่ตั้งใจปฏิบัติ ที่จะเป็นไปเพื่อความ ดับทุกข์ เพื่อมรรคผลนิพพาน ไม่ว่าอารมณ์ไหนเกิดขึ้นก็ตาม ขอให้มี เจตนาพจิ ารณาอาการพระไตรลกั ษณ์ คอื การเกดิ ขนึ้ ตงั้ อยู่ ดบั ไป ของอารมณ์ อยู่เนือง ๆ ไม่ว่าจะเป็นรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ เป็นเวทนา สัญญา หรือ สังขาร วิญญาณ ที่ปรากฏเฉพาะหน้า ก็ให้พิจารณาว่าเขา เกิดแล้วดับอย่างไร หลักการสาคัญในการปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อความดับทุกข์ เพื่อมรรคผลนิพพาน คือการรู้ความจริงตรงนี้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นอยู่ บนความว่างเปล่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อยู่เนือง ๆ
เพราะฉะนั้น เวลามีอาการเกิดดับปรากฏขึ้นมาในความว่าง มีอาการ ใด ๆ ปรากฏขึ้นมาในความรู้สึกให้รับรู้ ขอให้มีเจตนาที่จะรู้ว่าเขาเกิด แล้วดับอย่างไร มีแล้วหมดไปในลักษณะอย่างไร อันนี้เป็นสิ่งสาคัญ การรู้ อาการเกิดดับของอารมณ์ต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นมาทางตา หู จมูก ลิ้น กาย แม้แต่ตัวใจเอง อันนี้เป็นสิ่งสาคัญ แม้แต่ตัวใจหรือตัวจิตเอง เขามีการเกิด ดับในลักษณะอย่างไร สังเกตดูว่าจิตดวงนี้ดับไป จิตดวงใหม่เกิดขึ้นมาทันที หรือเปล่า แล้วจิตดวงใหม่ที่เกิดขึ้นมา ต่างจากจิตดวงก่อนหน้านี้อย่างไร นี่ คือสิ่งสาคัญ เพราะจิตของเรามีการเกิดดับตลอดเวลา เขาเรียก “เกิดดับ เป็นอนันตรปัจจัย” เกิดดับต่อเนื่องไม่ขาดสาย
เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่สามารถรู้ถึงอาการเกิดดับของจิตแต่ละ ดวง ถือว่าสติมีกาลัง และจะดีมาก ๆ แล้วจะต้องรู้ว่าจิตแต่ละดวงที่เกิดขึ้น มาให้ผลเป็นอย่างไร ไม่ใช่แค่เห็นว่าจิตดวงใหม่เกิดขึ้นมาเท่านั้น ยังมีมาก กว่านั้น จิตดวงใหม่เกิดขึ้นมา แล้วอะไรเปลี่ยนไป ? สภาพจิตเปลี่ยนไป อย่างไร ? รูปนามเปลี่ยนไปไหม ? นั่นคือสิ่งที่ต้องสังเกต เปลี่ยนไปอย่าง มีเศษ หรือว่าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เปลี่ยนเป็นดวงใหม่อย่างสิ้นเชิง เป็น
