Page 203 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 203
179
บริสุทธิ์อันนี้ก็เหมือนในอดีตเมื่อสองพันกว่าปีนั่นแหละ เพราะเป็นความ บริสุทธิ์อย่างเดียวกัน นี่คือสิ่งที่เราทาให้เป็นได้แบบเดียวกัน แต่ปัจจัย ภายนอกที่เราต้องอาศัย จะย้อนกลับไปตรงนั้น บางครั้งก็เป็นเรื่องที่ทาให้ เกิดความทุกข์โดยใช่เหตุ แต่ถ้าเราอยู่ได้ เราลดลงได้ ภาระน้อยลงได้ นั่น เป็นสิ่งที่ดี นี่คือ การหมุนไปเวียนไปของโลก
สมัยเมื่อสองพันกว่าปีก่อนไม่มีไฟฟ้า เราลองมานั่งตรงนี้ไม่มีเครื่อง เสียง จะได้ยินเสียงไหม ? ไม่มีแสงสว่างให้เราเห็น มานั่งจุดเทียนกันมืด ๆ แต่ก็ดีนะ ได้อีกบรรยากาศหนึ่ง วันไหนลองมานั่งปิดไฟแล้วจุดเทียน เขา เรียก “ตามประทีป” เพราะฉะนั้น สมัยใหม่ โลกที่เปลี่ยนไป เราไม่ถวาย เทียนแล้วนะ ถวายหลอดไฟ ก็คือให้ประทีป ให้แสงสว่างเหมือนกัน สว่าง มากกว่าด้วย ถ้าเปรียบเทียบอานิสงส์ก็คงได้เยอะนะ ตาสว่างเลย เห็นอะไร ชัดเจน นี่คือการเปลี่ยนไปของโลก
ถ้าพูดถึงการอธิษฐานจิต เราถวายหลอดไฟหลอดหนึ่งกับเทียนเล่ม หนี่ง ความสว่างต่างกันเยอะนะ เราอธิษฐานปัญญาน่าจะเยอะกว่า พูดถึง บุญกุศลที่เราสร้างมา ภพภูมิที่เราได้เกิดมาในยุคสมัยที่มีสิ่งอานวยความ สะดวกพร้อม เราไม่ได้เกิดในที่ที่ทุรกันดารหรือเป็นทุกข์ แสดงว่าเราสร้าง มาดีอย่างหนึ่งคือ ภพภูมิของเรา ที่เราได้เกิดมาอยู่ขณะปัจจุบันนี้ มีสิ่ง อานวยความสะดวกครบ เพียงแต่ว่าเมื่อเราเกิดในภพภูมิที่ดี เราจะอาศัย “ต้นทุน” ตรงนี้อย่างไร เพื่อให้ไปในที่ที่ดีกว่าหรือดียิ่ง ๆ ขึ้นไปอีก เพื่อที่จะ ไม่ต้องเดินทางต่อไป ?
เรามีแสงไฟให้ความสว่างเพื่อการปฏิบัติธรรม เกิดความสะดวก สบาย ไม่ลาบาก เรามีอาคารที่สะดวกสบาย ป้องกันความเย็นความร้อน ป้องกันเหลือบยุงลมแดดได้ เราก็นั่งปฏิบัติธรรมได้สะดวก อย่างเรานั่งหน้า กุฏิเวลาประมาณนี้ ยุงไล่แล้ว! ถ้าเป็นยุคเมื่อสองพันกว่าปีก่อน ไม่มีมุ้ง แบบนี้ ไม่มีอาคารแบบนี้ ลองดูว่าจะเป็นยังไง ? สิ่งหนึ่งที่ได้มาก็คือ ความ
