Page 240 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 240
216
เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรมของเรา เรามีเจตนาที่ชัดเจนในการ ปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อความดับทุกข์ ถ้าจะดับทุกข์ ต้องพิจารณาความเป็นจริง ของรูปนาม ว่าจริง ๆ แล้วรูปนามของเราเป็นไปในลักษณะอย่างไร มีการ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่เที่ยงอย่างไร มีสิ่งไหนบ้างที่บอกว่าเป็นเรา หรือเขา เป็นเพียงธรรมชาติที่เกิดขึ้นเท่านั้น เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรมทุกครั้ง ขอ ให้เราตั้งใจ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม จงจาไว้เลยว่าเราต้องใช้สติเป็นปกติของ ชีวิตอยู่แล้ว แต่ให้เพิ่ม “เจตนา” เข้าไปที่จะรู้ความจริงในสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะ เห็นความจริงเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น
นี่แหละคือการปฏิบัติธรรม เราปฏิบัติได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะอยู่ที่ นี่ อยู่ที่บ้าน อยู่ที่ทางาน หรืออยู่ที่ไหนก็ตาม ก็สามารถปฏิบัติได้ ด้วยการ ใส่ใจ มีสติ พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราว่าเป็นไปอย่างไร ทาอย่างไรถึงจะไม่ ทุกข์ ? ทาอย่างไรเขาถึงจะไม่บีบคั้นจิตใจของเรา ? ก็ต้องทาใจของเราให้มี กาลัง ให้กว้างกว่าอารมณ์นั้น ๆ แล้วเพิ่มพลังให้กับใจตัวเอง หรือเติมพลัง ให้กับตนเองบ่อย ๆ จนเราเกิดความเข้มแข็ง ตั้งมั่น หรือมั่นคง เมื่อจิตเรา มั่นคง ไม่หวั่นไหวกับอารมณ์ ก็จะไม่ทุกข์กับอารมณ์นั้น เพราะฉะนั้น ขอให้ ตั้งใจกัน
การแยกรูปนาม การพิจารณาดูกายดูจิต เห็นถึงความเป็นคนละส่วน การไม่เห็นว่าเป็นเรา หวังว่าเราทุกคนเข้าใจและเห็นแนวทางการพิจารณาใน การปฏิบัติธรรมของเรา ต่อไปจะได้นาไปปฏิบัติได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ก็ขอให้นาเอาธรรมะมาใช้กับชีวิตของเรา อย่าให้ชีวิตของเราอยู่ไกลธรรมะ ให้ธรรมะ คือสติ สมาธิ ปัญญา ติดตัวเราไปทุกที่ทุกเวลา ก็จะเป็นเกราะ ป้องกันเรา ช่วยเหลือเราได้ตลอด ไม่ตกไปสู่อบาย และทาให้เราอยู่ที่ไหนก็ มีความสุข
ดังนั้นการแสดงธรรมมาก็เห็นว่าสมควรแก่เวลา ขอจบไว้แต่เพียง เท่านี้ก่อน เจริญธรรม
