Page 241 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 241
พระอาจารย์เทศน์วันออกพรรษา ๒๕๕๗
ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมทั้งพระธรรมและพระอริยสงฆ์ ขอแสดงความเคารพต่อท่านแม่ครูผู้ประสาทวิชามา ณ โอกาสนี้ด้วย ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่โยคีญาติโยมทุก ๆ คน
วันนี้เป็นวันขึ้น ๑๕ ค่า เดือน ๑๑ เป็นวันออกพรรษา แป๊บเดียว ออกพรรษาแล้ว การปฏิบัติของเรายังไม่ถึงไหนเลย! เวลาผ่านไปเร็วมาก พรรษานี้อาจารย์ก็เดินทางบ่อย ไม่ค่อยได้อยู่สานักเท่าที่ควร โยคีที่มาอยู่ สานักก็มีเวลาพอ ๆ กับอยู่ฝั่งโน้น กลับมาบางทีอาจารย์เหนื่อยก็ไม่ได้สอบ อารมณ์ โดยเฉพาะพระนี่เสียสละเยอะเลย ไม่ค่อยได้สอบอารมณ์ ก็ปฏิบัติไป พอไปทางโน้นก็ห่วงทางนี้ ดีตรงที่แต่ละคนมีความมุ่งมั่น มีความตั้งใจ แน่วแน่ในการปฏิบัติธรรม รู้เป้าหมายของการปฏิบัติธรรมของตัวเอง มีความ ชัดเจนว่าที่เรามาปฏิบัตินี่เพื่ออะไร ทาไมเราต้องปฏิบัติ ตรงนี้ดี!
ชีวิตเราเป็นอย่างไร ? ทาไมเราต้องปฏิบัติธรรม ? ปฏิบัติเพื่ออะไร ? ตรงนี้แหละที่เราต้องถาม แล้วต้องบอกตัวเองให้ได้ ถ้าเรารู้เป้าหมายของ การปฏิบัติของเรา ความเพียรเราจะมีความต่อเนื่อง เราจะมีความเพียร มี ความมุ่งมั่น มีความขยันในการกาหนดพิจารณาสภาวธรรมของเราให้ต่อเนื่อง ไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าอาจารย์หรือลับหลังอาจารย์ก็ตาม เราก็จะมีความเพียร ในการปฏิบัติ พิจารณาอาการของรูปนามต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นมา หรือกาหนด พิจารณาอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาให้เราได้รับรู้ในชีวิตประจาวันของเรา
217
