Page 253 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 253
229
จริง ๆ แล้วนี่ เราจะเห็นว่า อ๋อ! สิ่งที่เราคาดไม่ถึงก็ยังมีอีกเยอะ ในชีวิตของเรา สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยเหตุปัจจัยที่ต่างออกไป ที่เราคิดว่าไม่ น่าจะมี ไม่น่าจะเกิด... เขาก็เกิดขึ้น! นั่นแหละคือธรรมชาติจริง ๆ เมื่อเรา เข้าใจแล้ว เราจะวางใจอย่างไร ? เราก็พร้อมที่จะรู้ พร้อมที่จะเข้าใจ เพราะ ฉะนั้น การที่เรามีสติรู้อยู่กับปัจจุบันขณะในการปฏิบัติธรรม พร้อมที่จะรู้ พร้อมที่จะดู พร้อมที่จะเข้าใจ พร้อมที่จะพิจารณาสภาวธรรมที่เกิดขึ้น ทั้ง เก่าและใหม่ ทั้งเหมือนเดิมและไม่เหมือนเดิม ให้เข้าไปรู้ดูว่าเขาเปลี่ยนไป อย่างไร
แค่คาถามว่า “ต่อไปเขาเปลี่ยนอย่างไร ?” นี่ก็เป็นตัวบอกแล้วว่าเขา อาจจะไม่เหมือนเดิม หรืออาจจะเหมือนเดิมก็ได้ นั่นคือสิ่งที่เขาเป็น ไม่ได้ ทาให้เป็นเหมือนเดิม แต่ให้ทาเหมือนเดิม คือกาหนดรู้เหมือนเดิม มีสติรู้ ชัดในอาการที่เกิดขึ้นทุก ๆ อาการเหมือนเดิม แล้วดูว่าเขาเปลี่ยนไปอย่างไร ที่เหมือนเดิมคือให้ใส่ใจอาการอย่างต่อเนื่องเหมือนเดิม แล้วดูว่าสภาวะ เขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร เพราะการมีสติกาหนดรู้อาการเกิดดับอย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดสาย ทาเหมือนเดิมตลอดเวลา มีอะไรเกิดขึ้นมาก็มีสติเข้าไปรู้ดูว่าเขา เกิดอย่างไร ดับอย่างไร สังเกตเหมือนเดิม
แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมที่ตามมาก็คือว่า การที่เราทาซ้า ๆ บ่อย ๆ ทา แบบนี้เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือสติเราจะมากกว่าเดิม ไม่ได้อยู่เท่า เดิม สติจะมากกว่าเดิม สมาธิจะมากขึ้นกว่าเดิม ปัญญาในการพิจารณาธรรม การเห็นสภาวะ เห็นรายละเอียดของธรรมะมากกว่าเดิม เราสังเกตเหมือน เดิม แต่ทาทุก ๆ ขณะ และต่อเนื่องมากกว่าเดิม สติมีกาลังมากกว่าเดิม สภาวะเขาก็จะเปลี่ยนไป ก็จะเห็นต่างจากเดิม นั่นคือตรงที่ “ไม่เหมือนเดิม”
ความเพยี รเหมอื นเดมิ แตม่ ากขนึ้ เรอื่ ย ๆ ตอ่ เนอื่ งนานเทา่ ไหรเ่ ขากจ็ ะ มากขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนเราเอาโอ่งไปตั้งรับน้าฝนทุกวัน ๆ ถึงแม้ตกทีละเม็ด ทีละเม็ด... ตกทุกวัน ๆ เดี๋ยวก็เต็ม เหมือนสติของเรา เราพอใจที่จะกาหนด
