Page 275 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 275
251
ออก ความทุกข์ก็หายไป แสดงว่านั่นคือวิธีดับทุกข์ ใช่ไหม ? แต่ไม่ใช่ดับ เรื่องราว คนละอย่างกันนะ เราดับทุกข์ก่อน แล้วไปดับเรื่องราวทีหลัง เวลา เราเจออารมณ์เข้ามากระทบ ทาให้จิตใจเรารู้สึกเป็นทุกข์ ไม่สบายขึ้นมา สิ่ง ที่ควรทาก่อนคือ “ดับทุกข์” พอดับทุกข์แล้ว สมองเราโล่งขึ้น จิตเราสงบ ปัญญาก็เกิดขึ้น
แต่ถ้าขณะที่เราทุกข์ แล้วเราก็พยายามพิจารณา สังเกตว่าจิตเราจะ หมกมุ่นอยู่กับอารมณ์อันนั้น บางครั้งก็หาทางออกยาก เพราะอะไร ? เรา ถูกความทุกข์ครอบงา เปรียบเหมือนคนถูกยิงด้วยลูกศร ความทุกข์เข้ามา ที่ตัวเราแล้ว จะถอนลูกศรก่อนหรือจะถามหาคนยิงก่อน ? ถ้าเราตามหา คนยิง โอ้โห! แค่ลูกศรกระดิกนี่ก็จะแย่อยู่แล้ว แต่ถ้าเราถอนลูกศร แล้ว รักษาแผลให้หาย ไม่สายหรอก ยังตามหาคนที่ยิงได้
เพราะฉะนั้น การดับทุกข์จึงเป็นสิ่งสาคัญ เวลาอารมณ์เข้ามากระทบ ควรดับทุกข์เราก่อน วิธีดับ ง่ายที่สุด แค่ถอนออก! ถอนอะไร ? “ถอนความ รู้สึกว่าเป็นเรา” เอาความรู้สึกว่าเป็นเราออกจากตัวเสีย แล้วความทุกข์ก็ จะน้อยลงหรือดับไป ที่จริงแล้วนี่ คนเราเวลาทุกข์ จาเป็นต้องเจอปัญหา เฉพาะหน้าหรือเปล่า ? ไม่นะ บางทีแค่นั่งอยู่คนเดียวก็ร้องไห้เป็น พอนึกถึง เรื่องที่ผ่านมาก็นั่งร้องไห้เป็นทุกข์ ขณะที่เราทุกข์นี่รู้สึกอึดอัด ใช่ไหม ? หนัก! เหมือนแบกโลกทั้งโลก!
ทีนี้ ลองระลึกนึกถึงเรื่องที่ทาให้ทุกข์ เดี๋ยวจะบอก “วิธีดับทุกข์” คิดแล้วรู้สึกเป็นไง ? หนัก ๆ ? เมื่อกี้บอกว่าให้เอาความรู้สึกว่าเป็นเราออก ตอนนี้ลองขยายให้กว้าง มันจะเป็นก้อนหนัก ๆ ขึ้นมาบริเวณหัวใจของเรา ใช่ไหม ? มันจะแน่นตรงนี้ ลองปล่อยให้เขากว้างกว่าตัว แล้วกว้างออกไป ไม่มีขอบเขต ลองดูว่ารู้สึกเป็นไง ? ขยาย “ความรู้สึกหนัก” ให้กว้างออกไป ไม่ใช่ขยายเรื่องที่ทาให้หนักนะ คนละอย่างกัน! ขยายความรู้สึกหนักให้ กว้างออกไป... เบา ค่อย ๆ จางไป หายไป นี่คือวิธีดับทุกข์ที่ง่าย ๆ เพราะ
