Page 316 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 316
292
เพราะฉะนั้น ขณะนี้ที่เราได้ทามาสามวัน และปัจจุบันจิตที่กาลังสงบ จิตที่กาลังดีอยู่นี้ เราก็มาแผ่เมตตา ตั้งจิตปรารถนาดี แผ่เมตตาให้กับผู้มี พระคุณทั้งหลาย ถ้าใครรู้สึกว่าจิตเรายังไม่มีกาลัง หรือว่าง ๆ ไม่มีพลัง ลอง “น้อมนึกถึงบุญกุศล” ที่เราได้ทา นึกถึงความสุข ความรู้สึกดี ๆ ที่เราได้รับ แล้วน้อมเข้ามาใส่ตัว น้อมเข้ามาใส่ใจของเราให้ “เต็ม” เต็มที่ใจของเรา ก่อนที่เราจะแผ่ความสุขให้คนอื่น ใจเราต้องมีความสุข...
การที่เราจะแผ่บุญให้คนอื่น ใจเราต้องเป็นบุญ ใส่ให้เต็ม แล้วก็ให้ “ล้น” ออกไป แล้วก็แผ่ให้ “กว้างออกไป ไม่มีขอบเขต ไม่มีประมาณ” แล้ว ตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้อานิสงส์ผลบุญที่เราทานี้ จงถึงผู้มีพระคุณทั้งหลาย ให้ ท่านได้อนุโมทนา ไม่ว่าจะเป็นเทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าจะอยู่ที่นี่หรือที่อื่น ก็ตาม ขอให้ได้รับอานิสงส์ผลบุญที่เราได้ทา ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
สุดทา้ยนี้ก็ขออานสิงส์ผลบญุกศุลต่างๆทเี่ราไดท้ามาทงั้การให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา ที่ทามาและกาลังทาอยู่นี้ จงมาเป็นตบะ เป็น พลว เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลาย จงประสบแต่ความสุขความเจริญ ปรารถนา สิ่งใดก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ คนเทอญ
การกาหนดรู้อย่างไม่มีตัวตนและอิริยาบถย่อย วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๖
ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่โยคีทุก ๆ คน การเข้าอบรมปฏิบัติ ธรรมของเราวนันี้กเ็ปน็วนัทสี่แี่ลว้กร็สู้ึกวา่ดใีจทที่กุคนยงัอยู่และทดี่ใีจอย่าง หนึ่งก็คือว่าการปฏิบัติของแต่ละคนก้าวหน้าขึ้น เล่าสภาวะกันเป็นแล้ว ส่ง อารมณ์กัน เล่าสภาวะได้ดี ดีตรงไหน ? ดีตรงที่ว่า เล่าถึงอาการเกิดดับ ถึง การเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ ของสภาวธรรมที่เกิดขึ้น ได้ชัดเจน มีอีกอย่าง
