Page 379 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 379
355
เจริญความงอกงามในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป
สุดท้ายนี้ ก็ขออานิสงส์ผลบุญที่เราได้ทากันมา ไม่ว่าจะเป็นด้วย
การรักษาศีล การให้ทาน การเจริญภาวนา จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็น ปัจจัยให้เราทั้งหลาย จงเป็นผู้มีความเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ตราบเข้า มรรค ผล นิพพาน ด้วยกันทุกคนเทอญ
วันที่ ๑๓ เมษายน ๒๕๕๖
วันนี้จะไม่เทศน์เยอะ พูดมา ๓ – ๔ วันแล้ว วันนี้เรามาปฏิบัติกัน ใช้เวลาสัก ๔๕ นาที ถึง ๑ ชั่วโมง พอดีมีโยคีใหม่มาปฏิบัติด้วย บางทีก็ ยังไม่รู้วิธีปฏิบัติ เคยปฏิบัติมาหรือยัง ? ยังไม่เคยฝึกนะ ไม่ยากนะ... เรา มาปฏิบัติกัน คนที่ยกจิตขึ้นสู่ความว่างได้ก็ยกจิตขึ้นสู่ความว่าง อาจารย์ จะพูดพอประมาณ ให้เราไล่สภาวะตามไป ตามสภาวะของตัวเอง คาว่า “ตามสภาวะของตัวเอง” ก็คือว่า สภาวะที่ปรากฏต่อหน้าเรา สาหรับเราเอง เป็นอย่างไร เรากาหนดอาการเกิดดับของอะไรสาหรับตัวเรา
เริ่มด้วยการยกจิตขึ้นสู่ความว่าง เมื่อว่างแล้ว มีอาการอะไรปรากฏ ขึ้นมา ก็ตามรู้ไป ดูการเปลี่ยนแปลง ผู้มาใหม่ก็ให้มีสติตามรู้อาการของ ลมหายใจเข้าออก สังเกตการเปลี่ยนแปลง เป้าหมายของการตามรู้ก็คือ สังเกตอาการเปลี่ยนแปลงของลมหายใจเข้าออก ไม่ต้องไปบังคับลมหายใจ ว่าให้ยาวตลอด หรือให้สั้นตลอด หรือให้มันรุนแรงตลอด ให้ดูว่าเวลาหายใจ เข้าไป เขามีอาการอย่างไร ? ไปสุดตรงไหน ? หายใจเข้าไปแล้วสิ้นสุด ลม หายใจเขาหายไปไหมก่อนที่จะออกมา ? พอหายใจออกมา เขาเป็นยังไง ? สังเกตอาการเปลี่ยนแปลงตามที่เป็นจริง ตามที่ปรากฏ ไม่ต้องไปบังคับ แต่ ให้รู้ให้ชัด
เพราะฉะนั้น การปฏิบัติเพื่อให้มีสมาธิหรือเพื่อให้จิตเราสงบนั้น สติ เราต้องอยู่กับปัจจุบัน อารมณ์ปัจจุบันที่ปรากฏขึ้นสาหรับแต่ละคนก็ต่าง
