Page 420 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 420
396
ออกกาลังกายบ้าง แต่บางครั้งก็จะรู้สึกว่าอยากออกกาลังกายนะ เพราะ หน้ากุฏิท่าน ติดกุฏิเลย จะมีต้นยางสองสามต้นติดเชิงชาย สังกะสีต่อทีหลัง หรอก เมื่อก่อนเป็นต้นยางหมด ต้องกวาด...
โยคีเขาก็กวาดใต้ต้นยางจนเตียนหมดเลย ใบยางไม่ขึ้น ไม่มีปุ๋ย ต้นยางก็ไม่ค่อยมีน้ายาง ก็สะอาด ขนใบยางไปทิ้งในสวนโน่นหมด นี่เริ่มมี หญ้าขึ้นแล้ว เพราะเอาต้นยางออก หญ้าก็ขึ้น ต่อไปอาจารย์คิดว่าจะปลูก ต้นไม้เยอะ ๆ หญ้าจะได้ไม่ขึ้น ขอให้มีต้นไม้ พอมีต้นไม้เยอะ ๆ จะได้มี ที่ออกกาลังกาย มีที่ปฏิบัติธรรม กิจวัตรกวาดอาวาสวิหารลานพระเจดีย์... อาจารย์โชคดีนะ มีพระขยันมาอยู่ อาจารย์ไม่ต้องสั่งงาน ไม่ต้องบอก พอ เห็นอันนี้ไม่สะอาด เขาก็ทา
เมื่อก่อนนี้มีโยมพยายามหาคนมาช่วยอาจารย์ เขาตัดหญ้าไม่เป็น หรอก อยากช่วย! ก็เลยหางบจ้างคนมาช่วยอาจารย์ทางาน จ้างไปสักพัก เขาก็หายไป พอโยมหายไปก็มีพระมา ที่จริงอาจารย์ก็คิดไม่อยากให้ทา บาง ครั้งมองคนละมุมกัน บางคนเขาก็มองว่าผิดนะ ผิดมากผิดน้อย... บางอย่าง ปลงอาบัติได้ เขาเรียกว่า “เทศนาบัติ” ปลงอาบัติได้นิด ๆ หน่อย ๆ ท่านก็ ปลง เวลาเราไปเห็นวัดไหนสะอาด ๆ โอ! สะอาดจังเลย ถ้ามีคนดูแลก็ดีไป พอไม่มีคนช่วยก็ลาบากนิดหนึ่ง อยากให้ท่านปฏิบัติเยอะ ๆ พอท่านบูรณะ อาคาร รู้สึกจิตจะมีกาลังมากขึ้น กุศลส่งผล จิตมีกาลังมากขึ้น สภาวะชัดขึ้น ที่จริงพวกเรามาพักก็ได้อาศัยแรงของท่านนะ ต้องแผ่บุญให้ท่านด้วยนะ
ที่รับประโยชน์นี่เราเกื้อกูลซึ่งกันและกัน คนเราอาศัยกัน อยู่ใน สถานะอะไร ? อาจารย์คิดต่างอย่างหนึ่ง คือเป็นพระต้องเสียสละมากกว่า เป็นโยม ให้พระเสียสละมากกว่าโยม กลายเป็นว่าพระรับใช้โยมหรือเปล่า ? ไม่ใช่ พระเสียสละ พระต้องปล่อยวางมากขึ้น ปล่อยวางเรื่องอะไร ? คือ ปฏิบัติให้มากขึ้น ทีนี้กรอบบังคับ ก็มีบางอย่างที่ไม่ได้นะ ให้พระไปรับใช้ โยม ไม่ถูก! แล้วโยมมาใช้พระ ก็ไม่ดี! ขอความเมตตาท่านได้ ถ้าท่านเมตตา
