Page 45 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 45
21
แนวทาง รู้วิธีทา อันนั้นจะว่างได้ง่าย เราจาได้ พอดูที่จิตปึ๊บ ยกจิตขึ้นสู่ ความว่างโล่งทันที เบาทันที นั่นล่ะ พอยกจิตปึ๊บเนี่ย โล่งทันที เบาทันที แสดงว่าเข้าถึงสมาธิหรือยัง ? เข้าถึงแล้ว ไม่ยากเลย แสดงว่าผู้มีปัญญา จะรักษาสมาธิ ตั้งอยู่ได้นาน
ปัญญาอย่างหนึ่งก็คือ จิตที่เป็นสมาธิ จิตที่สงบ จิตที่ว่าง จิตที่เบา เราสามารถเอาจิตที่เบา ที่ว่าง ไปใช้งานได้ ถ้าเราไม่มีปัญญา เราย้ายจิตเรา ไม่ได้หรอก ทั้ง ๆ ที่จิตไม่ได้อยู่กับที่ เดี๋ยวไปโน่น เดี๋ยวไปนี่ แต่ไม่สามารถ ย้ายจิตตัวเองได้ เป็นเรื่องแปลกนะ ธรรมชาติของจิต เรารู้อยู่เลยว่า เวลา นั่งเมื่อไหร่ จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย เดี๋ยวหลุดไปโน่นไปนี่ พอให้ย้ายจิต ตัวเอง ย้ายไม่เป็น ย้ายไม่ถูก เพราะอะไร ? เพราะเรารู้แต่ว่าคิดไปที่โน่น คิดไปที่นี่ เราไม่เห็นจิตของเรา ไม่รู้ว่าจิตมีลักษณะอย่างไร เราจึงย้ายไม่ได้
แต่ถ้าเรารู้ลักษณะของจิตเรา รู้สึกว่าจิตเบา เราก็ย้ายจิตที่เบามาที่ มือได้ ย้ายจิตท่ีเบาไปที่แขนได้ ย้ายจิตที่เบาไว้ที่ตัวได้ ย้ายจิตที่เบาไปที่ สมองได้ เอาจิตที่เบาไปไว้ที่ท้องฟ้าได้ ทาไมทาได้ ? เพราะเรารู้ว่าจิตอยู่ ที่ไหน จิตมีลักษณะอย่างไร อย่างนี้เราสามารถควบคุมจิตของเราได้ เพราะ ฉะนั้น เมื่อเราสามารถควบคุมจิตของเราได้ ย้ายจิตของเราได้ เราก็สามารถ เอาจิตดวงนี้แหละ เอาจิตประเภทนี้ไปใช้งาน
เราปฏิบัติ ต้องการทาจิตให้สงบ ส่วนใหญ่.. แต่พอสงบแล้ว หลัง จากนั้นไม่ได้มีเจตนาว่าจะเอาจิตที่สงบนี้ไปใช้งานอะไร สงบแล้ว พอลุก ก็ทิ้งเอาไว้ กลับไปบ้าน ก็กลับไปเหมือนเดิม ไม่เอาจิตที่สงบไปด้วย ถ้ายัง เหลือติดตัวกลับไปบ้างก็ยังโชคดี พอกลับถึงบ้านแล้วใช้ไม่ได้ ความสงบ หายไปอีก เพราะฉะนั้น ถ้าอยากให้ความสงบอยู่กับเรานาน ๆ ให้ใช้จิตที่ สงบนั่นแหละ ทาหน้าที่รับรู้อารมณ์ต่อไปในชีวิตประจาวันของเรา แต่ไม่ ต้องบังคับนะ เพราะเมื่อไหร่ที่เราบังคับให้สงบ มันจะไม่สงบทันที
ถ้าอยากสงบ ให้เข้าไปดูใหม่ ไปดูเรื่อย ๆ ดูบ่อย ๆ จิตเราสงบไหม
