Page 484 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 484
460
รูปนามอาศัยกัน นามอยากไปกายไม่ไป ก็เดือดร้อน! นามอยากขยับ สั่งให้ขยับ ร่างกายไม่ทาตาม ก็เป็นทุกข์! พอสั่งให้ขยับ ร่างกายไม่พร้อมที่ จะขยับ เราฝืนขยับ ก็เป็นทุกข์! ถ้าเป็นของเราจริง ๆ เราคงไม่ทิ้งเขาหรอก แต่ถึงเวลาก็ทิ้งหมดทุกคน ทิ้งไว้ในโลกนี้ ไม่ยอมเอาไปด้วยในโลกหน้า ไป แสวงหาใหม่ ดูซิว่า เกิดชาติหน้าโลกหน้าจะได้ร่างกายแบบไหน ? คิดว่า เกิดชาติหน้า หน้าตาเราจะเหมือนเดิมไหม ? น่าคิดนะ เกิดชาติหน้าถ้า หน้าตาเหมือนเดิม เราก็คงไม่ชอบตัวเองอยู่ดีแหละ ใช่ไหม ?
เพราะเราทาบุญเมื่อไหร่ก็อยากให้ดีกว่านี้ ถ้าเกิดชาติหน้า เหมือน เดิมอีกแล้ว จะรู้สึกยังไง ? เห็นไหม ความพอใจไม่พอใจในสิ่งที่เป็น อย่าง ชาตินี้ก็ยังไม่พอใจเลย ใช่ไหม ? ส่องกระจกเมื่อไหร่ พอไปทาบุญก็อธิษฐาน จิต เกิดชาติหน้าขอให้ดีกว่านี้! ไม่รู้อะไรดีกว่าแหละ อยากได้ทุกอย่างให้ ดีกว่านี้ แต่ลืมขอให้จิตใจเราดีกว่านี้ ขอให้มีปัญญามากกว่านี้ เกิดชาติหน้า เมื่อไหร่ขอให้มีปัญญามาก ๆ ถ้าใครไม่เกิดชาติหน้า ก็คือวันหน้า พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ตั้งจิตปรารถนาขอให้มีปัญญาเพิ่มขึ้น ๆ ตั้งจิตปรารถนาแล้วไม่ใช่ ตั้งไว้เฉย ๆ นะ การตั้งจิตปรารถนา อย่าตั้งไว้เหมือนตั้งพระพุทธรูป...
ถ้าตั้งจิตปรารถนาอยากได้ปัญญา ต้องหมั่นสังเกตพิจารณาสภาว- ธรรมที่เกิดขึ้น พิจารณาอารมณ์ต่าง ๆ ที่มากระทบทางทวารทั้ง ๖ ทาความ เข้าใจในธรรมชาติที่เข้ามาทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจของเรา ว่าเป็นสิ่งดีไม่ดี อย่างไร อันไหนให้คุณ อันไหนให้โทษ คุณทางไหน ? ให้คุณกับร่างกายของ เรา ? ให้โทษกับด้านจิตใจของเรา ? ให้คุณกับด้านจิตใจให้อาหารใจ แต่ให้ โทษแก่ร่างกาย ? ก็ต้องพิจารณา สังเกตดูนะ บางอย่างใจมันชอบ อยากได้ แต่ร่างกายไม่ชอบ เข้าไปมาก ๆ มันก็แสดงอาการไม่ดีออกมา ความอยาก ทางใจ เราอยากโน่นอยากนี่แต่ร่างกายไม่ยอมรับ รับเข้าไปก็เดือดร้อนตาม มาทีหลัง เพราะฉะนั้น ต้องพิจารณา
