Page 485 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 485
461
ปที ผี่ า่ นมาสงิ่ ดี ๆ เกดิ ขนึ้ มากมายกค็ อื ธรรมะ แตล่ ะคนผปู้ ฏบิ ตั ธิ รรม ทั้งหลายก็แสดงออกถึงความมีปัญญา ได้เห็นธรรมะ ได้เข้าถึงธรรมะ เห็น แล้วรู้สึกมีความสุขกับธรรมะที่เกิดขึ้น มีความอิ่มใจสบายใจ นั่นคือรางวัล สาคัญ เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ ให้แล้วเขารับได้ ธรรมะที่เกิดขึ้นมา แค่เขามี ความปรารถนาที่จะฟังธรรม ที่จะปฏิบัติธรรม และใส่ใจปฏิบัติ แล้วเขามี ความสุข เห็นแล้วมีความสุขใจ นั่นคือรางวัล เป็นของขวัญอย่างดี
เพราะฉะนั้น วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า เราก็มานั่งพิจารณาสิ่งที่ผ่านมา สิ่งที่กาลังจะเกิดขึ้น สิ่งที่กาลังเป็นไป ดูว่าเป็นอย่างไร ? เราปรารถนาอะไร ? เราจะทาอย่างไรในสิ่งที่เราปรารถนา ? อย่างบอกว่า ถ้าปรารถนาธรรมะ เราก็ต้องมีความเพียร มีความขยันนิดหนึ่ง ตั้งใจปฏิบัติ ตั้งใจทา อาจารย์ ใช้คาว่า “นิดหนึ่ง” เพราะว่าทีละนิด ทีละนิด แต่ต้องบ่อย ๆ เขาเรียกว่า “ขณิกนิพพาน” อันนี้ไม่ใช่ขณิกะความเพียร นิดหนึ่งแล้วก็วาง นิดหนึ่งแล้ว ก็วาง ทีละนิด ทีละนิด สองนาทีก็พักทีหนึ่ง น้อยไป! ให้ดูเป็นขณะ ๆ ให้ มีสติรู้เป็นขณะ ๆ
พูดถึงการพิจารณาสภาวะความดีนิดหนึ่ง ความดีนั้นมีอยู่สองอย่าง อย่างหนึ่งคือตัว “สภาพจิตที่ดี” อันนี้คือสิ่งสาคัญ ลักษณะของสภาพจิตใจ ที่ดีเป็นอย่างไร ? จิตที่ผ่องใส จิตที่สงบ จิตที่มีความสว่าง จิตที่มีความ มั่นคง จิตที่มีความตื่นตัว จิตที่บริสุทธิ์ อันนี้คือลักษณะของจิตที่ดี จิตที่ นุ่มนวล ละเอียดอ่อน อ่อนโยน อันนี้คือลักษณะของจิตที่ดี แล้วอีกอย่าง หนึ่งก็คือ “ความคิดที่ดี” ความคิดดี ๆ ที่เกิดขึ้น นอกจากจิตดีแล้วยังมีวิธี คิดที่ดีด้วย อันนั้นจะประกอบด้วยปัญญา รู้ทั้งบัญญัติ รู้ทั้งปรมัตถ์
บัญญัติ คือ สิ่งที่ต้องทา สิ่งที่ต้องคิด ทาความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่ควรจะทา ถ้าเกิดจากจิตที่ดีด้วยก็จะเป็นดีสองเท่า เป็นทวีดี ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป กับจิตดีแต่วิธีคิด คิดไม่เป็น... จิตเราดี ปรารถนาดี เจตนาดี แต่วิธี พูดไม่ค่อยดี วิธีการสื่อสารไม่ค่อยดี จิตเราดี ๆ พูดออกมาที หายหมดเลย!
