Page 512 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 512
488
ความร้อนมี ๒ ลักษณะ ร้อนรุ่มอยู่ภายในกับร้อนแล้วมีอาการ คลายออก ร้อนแล้วเป็นก้อนอยู่ภายในกับร้อนแล้วเข้าไปรู้แล้วค่อย ๆ คลาย กระจายออก ๆ นั่นคือความไม่เที่ยงของความร้อน แล้วถ้าเป็นร้อน จากแสงแดด ร้อนจากอากาศภายนอก ร้อนอย่างไร ? ถ้าเรากาหนดรู้หรือ จิตเราสงบไม่มีตัวตน เราจะรู้ว่าความร้อนที่เกิดขึ้น เข้าถึงข้างในหรืออยู่แค่ รอบนอก นั่นคือการกาหนดความร้อน ถ้าความร้อนอยู่แค่รอบนอกตัว เป็น แค่ความร้อนจากภายนอกแค่นั้นเอง ใจจะไม่ร้อน แต่ถ้าเป็นความร้อนที่มัน แผ่ออกมาจากข้างในแล้วคลายออก ใหม่ ๆ ก็จะรู้สึกไม่ดี แต่สักพักพอเขา คลาย กระจายออกไป กระจายออกไป ความร้อนก็หายไป นั่นคือความไม่ เที่ยงของธาตุไฟ จัดเป็นสภาวะอย่างหนึ่ง
บางทีเรานั่งกาหนดอาการเกิดดับจนร้อน เหงื่อแตก แต่พออาการ เกิดดับหมดไป เหงื่อนั้นก็ทาให้เย็นลง เราสังเกตทุก ๆ ขณะ ทุก ๆ อาการ ในการปฏิบัติ เพราะฉะนั้น เราจะกาหนดได้ เรารู้ว่ากาหนดอะไร เราจะได้ เห็นชัดว่า สภาวะหรืออารมณ์ที่กาลังกาหนดรู้นี้ เขาเกิดดับอย่างไร ? มีผล ต่อจิตใจของเราอย่างไร ? “มีผลต่อจิตใจ” ตรงนี้หมายถึงว่า ทาให้กิเลสเรา เกิดได้ไหม ? หรือเราสามารถละกิเลสตรงนั้นได้ไหม ? สู้กับความรู้สึกที่ไม่ ชอบของตัวเองที่กาลังเกิดขึ้นได้หรือเปล่า ? ที่เรารู้สึกว่าสู้กับความรู้สึกของ ตัวเอง ที่กาลังรู้สึกว่าถูกรบกวนได้หรือเปล่า ?
ขณะที่เรานั่งปฏิบัติอยู่ มีเสียงรบกวนจังเลย ถ้ารู้สึกว่ารบกวน จิตจะ เป็นอย่างไร ? จิตจะกระสับกระส่าย แล้วจะทาอย่างไร ? ต้องดับที่อาการ กระสับกระส่ายก่อน ดับที่อาการกระสับกระส่าย จะดับอย่างไร ? สิ่งที่ต้อง พิจารณา ขณะที่กระสับกระส่าย ลองดูว่า ขณะนั้นมีตัวตนหรือเปล่า ? มี ความรู้สึกว่าเป็นเราหรือเปล่า ? ที่ถามนี่คือสิ่งที่เราต้องสังเกตทันที! พอรู้สึก กระวนกระวายปุ๊บ มีตัวเราไหม ? พอมีปุ๊บ ทาอย่างไร ? ดับทันที! เราจะ ดับตัวตนเราได้อย่างไร ? ดับความรู้สึกว่าเป็นเราได้อย่างไร ? ใช้วิธีไหน ?
