Page 315 - E-Magazine 2016-17
P. 315
ಎಂದ ಸುಳುು ಹೆೇಳಬಾರದು
ಅಮ್ಮ ಎಂಬ ದೇವತ್ತ
ಕಾಲ ಎಂಬ ಒಬಬ ಕುರಿ ಕಾಯುವ ಹುಡುಗನಿದದನು .ಅವನು
ಪ್ರತ್ತದಿನ ತನನ ಮೆೇಕಗೆ ಮೆೇವನುನ ತ್ತನಿನಸಲು ಅವುಗಳನುನ ಕಾಡಿಗೆ
ಕರೆದ ಯುಯತ್ತಿದದನು. ತುಂಟ್ ಕಾಲ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ನಿೇನು ನನನ ಜೇವಕ ಉಸಿರು ಕ ಟ್ು ದೇವತ್ತ.
ಒಂಟ್ಟಯಾಗಿರುವುದನುನ ಇಷುಪ್ಡುತ್ತಿರಲ್ಲಲಿ. ಆದದರಿಂದ ಅವನು ನನಗೆ ಪಿರೇತ್ತ ಸಹನೆಯಂದ ಬದುಕುವ ಪಾಠ ಕಲ್ಲಸಿದ ಮಾತ್ತ.
ಪ್ರತ್ತದಿನ ಏನಾದರ ಕಿೇಟ್ಲೆ ಮಾಡುತ್ತಿದದ. ತುಂಟ್ ಕಾಲ ತ್ತ ೇಳ ಜಗತಿಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರು ಕ ಡಲಾರರು ತಾಯಯ ಮ್ಮ್ತ್ತ.
ನಿೇ ಸದಾ ನಗುತ್ತಿದದರೆ ಬರಲಾರದು ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಕ ರತ್ತ.
ಬಂತು ನನನನುನ ಕಾಪಾಡಿ ಎಂದು ಸುಳುು ಸುಳೆುೇ ಕ ಗಿದನು.
ಅಮ್ಮ ನಿನನ ಪಾದಕ ಸಮ್ಪಿಾಸುವೆ ಈ ನನನ ಪ್ುಟ್ು ಕವಿತ್ತ.
ಹತ್ತಿರದ ಹೆ ಲಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದದ ರೆೈತರು ಪ್ರಗತ್ತ ( ೩ ಬಿ )
ಕಾಲ ಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲೆಂದು ಓಡೆ ೇಡಿ ಬಂದರು . ತ್ತ ೇಳ ಎಲ್ಲಿ?
ಎಂದು ಒಬಬ ರೆೈತ ಕಾಲ ನನುನ ಕೇಳಿದನು. ನಾನು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದ ನನನ ಶಾಲೆ
ಇಲೆಿಲ ಿ ತ್ತ ೇಳ ಬಂದಿಲಿ ಎಂದು ಕಾಲ
ನಗತ್ತ ಡಗಿದನು.ಬೇಸತಿ ರೆೈತರು ಕಾಲ ವನುನ ಬೈದು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ
ಶಾಲೆಯು ಜ್ಞಾನದ ದೇವಾಲಯವಿದದಂತ್ತ. ನನನ ಶಾಲೆಯ
ಹೆ ಲಗಳಿಗೆ ಮ್ರಳಿದರು. ಒಂದು ದಿನ ತ್ತ ೇಳವು ನಿಜವಾಗಿಯ
ಸುತಿಲ್ಲನ ಪ್ರಿಸರ ಅತಯಂತ ಸಿಚ್ಛವಾಗಿದುದ ಸುಂದರವಾದ
ಬಂದಿತು. ಕಾಲ ಸಹಾಯಕಾೆಗಿ ಕ ಗುತ್ತಿರುವುದು ರೆೈತರಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿತು. ಹ ಗಳ ತ್ತ ೇಟ್ವಿದ. ನನನ ಶಾಲಾ ಕಟ್ುಡದ ಪ್ಕೆದಲ್ಲಿ
ಆದರೆ ಅವನು ಮ್ತ್ತಿ ತುಂಟಾಟ್ವಾಡುತ್ತಿದಾದನೆಂದು ಅವರು ಕಾಯಂಟ್ಟೇನ್ , ಈಜುಕ ಳ ಮ್ತುಿ ಆಟ್ದ ಮೆೈದಾನವಿದ. ನನನ
ಭಾವಿಸಿದರು. ತ್ತ ೇಳವು ಅವನ ಸುಮಾರು ಮೆೇಕಗಳನುನ ಕ ಂದು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಗರಂಥಾಲಯವಿದ. ಕ ಠಡಿಗಳಲ್ಲಿನ ಗಾಳಿ ಮ್ತುಿ
ಹಾಕಿತು. ತನನ ತಪಿಿಗಾಗಿ ಕಾಲ ಅತಿನು.
ಬಳಕಿನ ವಯವಸೆಯಂದ ಓದಲು ಆಸಕಿಿ ಮ್ ಡುತಿದ.ನನನ
ಅಜಿ ಹೆೇಳಿದ ಕಥೆಯ ನಿೇತ್ತ: “ಜನರು ಸುಳುು ಹೆೇಳುವವರ
ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಕರು ಎಲಾಿ ವಿಷಯಗಳನುನ ಸಿಷುವಾಗಿ
ಸತಯವನುನ ನಂಬುವುದಿಲಿ”
ತ್ತಳಿಸುತಾಿರೆ. ಕಲ್ಲಕಯ ಜ ತ್ತಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಸಿರ್ಧಾಗಳಲ್ಲಿ
ನಿಗಮ್ (೪ ಡಿ )
ಭಾಗವಹಿಸಲು ಸ ಿತ್ತಾ ನಿೇಡುತಾಿರೆ. ಆದುದರಿಂದ ನಾನು ನನನ
ಶಾಲೆಯನುನ ಪಿರೇತ್ತಸುತ್ತಿೇನೆ.
“ಇದು ನನನ ಶಾಲೆ ಡೆಲ್ಲಿ ಪ್ಬಿಿಕ್ ಶಾಲೆ”
ಮೊೇಹಿತ್ ( ೩ ಬಿ )
Lakshaditi J—VI I
ಅಜಿ ಹೆೇಳಿದ ಕಥೆ
ಒಂದು ರಾಜಯದಲ್ಲಿ ಒಬಬ ರಾಜ ಇದದ. ಅವನಿಗೆ ಒಬಬ ರಾಣ್ಣ ಇದದಳು. ರಾಜ ಮ್ತುಿ ರಾಣ್ಣ ತುಂಬಾ ಅನೆ ಯೇನಯವಾಗಿದದರು. ಆದರೆ
ಅವರಿಗೆ ಬಹಳ ಕಾಲ ಮ್ಕೆಳಾಗಲ್ಲಲಿ. ಸಂತಾನ ಭಾಗಯ ಕರುಣ್ಣಸು ಎಂದು ರ್ಗವಂತನಲ್ಲಿ ಬೇಡಿದರು. ಅವರ ಪಾರರ್ಾನೆಗೆ ಮೆಚಿಿ
ರ್ಗವಂತನು ಒಂದು ಮ್ುದಾದದ ಗಂಡು ಮ್ಗುವನುನ ಕರುಣ್ಣಸಿದನು. ರಾಜಕುಮಾರ ಬಳೆದು ದ ಡಡವನಾದನು. ಅವನು ಸಕಲ ವಿದಾಯ
ಪಾರಂಗತನಾದನು. ಅವನು ತುಂಬಾ ದಯಾವಂತನ ಹಾಗ ಧಮ್ಾವಂತನಾಗಿದದನು. ಪಾರಪ್ಿ ವಯಸಿಸಗೆ ಬಂದಾಗ ಅವನಿಗೆ
ಪ್ಟಾುಭಿಷೆೇಕ ಮಾಡಿದರು ಮ್ತುಿ ರಾಜಯಭಾರ ವಹಿಸಿದರು. ಅವನು ಬಹಳ ನಿಷೆೆಯಂದ ಮ್ತುಿ ಧಮ್ಾದಿಂದ ರಾಜಯಭಾರ
ಮಾಡಿದನು. ಅವನ ರಾಜಯ ಸುಭಿಕ್ಷವಾಗಿತುಿ. ಪ್ರಜಗಳು ಸಹ ಧಮ್ಾವಂತರಾಗಿದದರು ಮ್ತುಿ ಸುಖ – ಸಂತ್ತ ೇಷದಿಂದ ಇದದರು.
“ ದಯವೆೇ ಧಮ್ಾದ ಮ್ ಲವಯಯ ”
ಹರ್ಷಾತ್ ( ೪ ಇ )
