Page 330 - osoole-kafi-j2

‫ﺑﮕـﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻧﻪ ﺑﺴﻮي ﻣﺮﺟﺌﻪ و ﻧﻪ ﺑﺴﻮي ﻗـﺪرﯾﻪ و ﻧﻪ ﺑﺴﻮي زﯾـﺪﯾﻪ و ﻧﻪ ﺑﺴﻮي ﻣﻌـﺘﺰﻟﻪ ‪ ،‬ﺑﺴﻮي ﻣﻦ ‪ ،‬ﺑﺴﻮي ﻣﻦ ‪ ،‬ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪:‬‬
‫ﻗﺮﺑـﺎﻧﺖ ‪ ،‬ﭘـﺪرت در ﮔـﺬﺷﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬آري ‪ ،‬ﻋﺮض ﮐﺮدم ‪ :‬وﻓـﺎت ﮐﺮد؟ )ﯾﺎ او را ﺑﺎ ﺷﻤﺸـﯿﺮ ﮐﺸـﺘﻨﺪ( ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬آري )وﻓﺎت ﮐﺮد(‬
‫ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ :‬ﭘﺲ از او اﻣﺎم ﻣﺎ ﮐﯿﺴﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اﮔﺮ ﺧـﺪا ﺧﻮاﻫـﺪ ﺗﺮا ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟ ّﻠﻪ‬
‫ﻋﻘﯿـﺪه دارد ﮐﻪ او اﻣﺎم ﺑﻌﺪ از ﭘﺪرش ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻋﺒﺪاﻟﻠّﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ‪ ،‬ﺧﺪا ﻋﺒﺎدت ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ اﻣﺎم ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮ‬
‫ﮐﯿﺴﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺗﺮا ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ ،‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ او ﺷـﻤﺎﺋﯿﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪)) :‬ﻧﻪ ‪ ،‬ﻣﻦ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﻢ‬
‫(( ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻣﻦ راه ﭘﺮﺳـﺶ را درﺳﺖ ﻧﺮﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﺳـﭙﺲ ﻋﺮﺿﮑﺮدم ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ اﻣﺎﻣﯽ دارﯾﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻧﻪ ‪) ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﺧﻮد‬
‫او اﻣـﺎﻣﺴﺖ ( آﻧﮕﺎه از ﺑﺰرﮔـﺪاﺷﺖ و ﻫﯿﺒﺖ آﻧﺤﻀـﺮت ﻋﻈﻤﺘﯽ در دﻟﻢ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺟﺰ ﺧـﺪاي ﻋﺰوﺟﻞ ﻧﺪاﻧـﺪ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻫﻨﮕﺎم‬

‫رﺳﯿﺪن ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺪرش در دﻟﻢ ﻣﯿﺎﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ‪ ،‬از ﺷـﻤﺎ ﺑﭙﺮﺳﻢ آﻧﭽﻪ از ﭘـﺪرت ﻣﯿﭙﺮﺳـﯿﺪم ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺑﭙﺮس ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮي وﻟﯽ ﻓﺎش ﻣﮑﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻓﺎش‬
‫ﮐﻨﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪ اش ﺳـﺮ ﺑﺮﯾﺪﻧﺴﺖ ﺳـﭙﺲ از آﻧﺤﻀـﺮت ﺳﺆ ال ﮐﺮدم و ﻓﻬﻤﯿﺪم درﯾﺎي ﺑﯿﮑﺮاﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﺷﯿﻌﯿﺎن ﺗﻮ و‬
‫ﭘﺪرت در ﮔﻤﺮاﻫﯽ ﺳﺮﮔﺮداﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﺘﻤﺎﻧﯿﮑﻪ از ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﺪ‪ ،‬اﯾﺸﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﺑﯿﻨﻢ و ﺑﺴﻮي ﺷﻤﺎ دﻋﻮت ﮐﻨﻢ ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻫﺮ ﮐﺲ از‬

‫آﻧﻬﺎ ﮐﻪ رﺷﺪ و اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﺶ را در راه راﺳﺖ درﯾﺎﻓﺘﯽ ‪ ،‬ﻣﻄﻠﺐ‬