Page 413 - osoole-kafi-j2
P. 413
ﻟَََﻋﻇَـَﻤﻠﺎْﻌ ُِﯽﻫﺰﺮوًَاﻟﺷُﻮَْﻋﯽَﺎنٍءِدﻟًََﻋـذﻟﺎِْﻦَأَ ِدْﮏﺻﯾـ َِﺒُﻫﻦ ََﻮاﺢﻟاﱠﻠﻟ َِﻪﱠـﺿ َﻀﻗ َﻠﺎﻟْﺎﺪﺎ ُلَﺗَﺎاﺿـﺋﻟَِْﺒﱡﻠﻬ ِﻌـﻮًﯿﺎا ُﺪََوو َِإأ َْنـﺿ َﻣﱡﻠـﺎﻮا َ َﻓتَﺄ َْﻋﻋ َﻠَﻤﺎﻟﯽُ ُﻬ َﻫُـﻢ ِاﺬﻟﱠِﺘهِ اﻟﯽْ ََﯾﺤـﻌْﺎَﻤِﻠُلﻮَﻣﻧَـَﻬﺎﺎ َ َتﮐ َﺮِﻣﯿَﻣَﺘﺎَﻪٍد اُﮐ ْﺷﻔْـ ٍَﺘﺮ ﱠ َﺪو ﻧِْ َتﻔـﺑِﺎِﻪٍقاﻟ ﱢَﺮوﯾا ُْﻋﺢَﻠﻓِْﻢ َﯽﯾـ َﯾﺎ ْﻮﻣٍُمَﺤ َﻋﱠﻤﺎ ُﺪِﺻ ِإ ﱠٍنﻒ َأﻟَﺋِﺎﱠﻤ َﯾَﻪْﻘاِﻟْﺪ َُرﺠـو ْﻮَنِر ِﻣَوﱠﻤ َﺎأﺗَْﺒَـﮐﺎَﺴَـﻋﺒُُﻬﻮْاﻢ
اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ 2ﺻﻔﺤﻪ 203رواﯾﺖ 2
ﻣﺤﻤـﺪ ﺑﻦ ﻣﺴـﻠﻢ ﮔﻮﯾـﺪ :ﺷـﻨﯿﺪم اﻣﺎم ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﻮد :ﻫﺮ ﮐﻪ دﯾﻨﺪاري ﺧﺪا ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد را در آن ﺑﺰﺣﻤﺖ
اﻓﮑﻨـﺪ وﻟﯽ ﭘﯿﺸﻮاﺋﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﮐﻮﺷـﺶ او ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ و او ﮔﻤﺮاﻫﺴﺖ و ﺳـﺮﮔﺮدان و ﺧﺪا ﮐﺮدار
او را ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ دارد و ﺣﮑﺎﯾﺖ او ﺣﮑﺎﯾﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪي اﺳﺖ ﮐﻪ از ﭼﻮﭘﺎن و ﮔﻠﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﮔﻢ ﺷﻮد و ﺗﻤﺎم روز را ﺑﺎ ﺗﻼش در رﻓﺖ و
آﻣـﺪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻮن ﺷﺐ ﺑﺮ او ﭘﺮده اﻓﮑﻨﺪ ،ﮔﻠﻪ ﺋﯽ را ﮐﻪ از ﭼﻮﭘﺎن ﺧﻮدش ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ ،ﺑﺴﻮي آن ﮔﺮاﯾﺪ و ﺑﺂن ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮرد و در
ﺧﻮاﺑﮕﺎه آن ﮔﻠﻪ ﺑﺨﻮاﺑﺪ .ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﭼﻮﭘﺎن ﮔﻠﻪ ﺧﻮد را ﺣﺮﮐﺖ دﻫﺪ ،آن ﭼﻮﭘﺎن و ﮔﻠﻪ ﻧﺎﺷـﻨﺎس ﺑﯿﻨﺪ ،ﺑﺎز ﺑﺎ ﺷـﺘﺎب و ﺳـﺮﮔﺮداﻧﯽ
در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﭼﻮﭘﺎن و ﮔﻠﻪ ﺧﻮد ﺑﺮآﯾﺪ ،ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ را ﺑﺎ ﭼﻮﭘﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺑﯿﻨﺪ ،ﺑﺴﻮي آن ﮔﺮاﯾﺪ و ﺑﺪان ﻓﺮﯾﻔﺘﻪ ﺷﻮد ،ﭼﻮﭘﺎن ﻫﻢ او را
ﻓﺮﯾـﺎد زﻧـﺪ ﮐﻪ ﺑﯿـﺎ و ﺑﭽﻮﭘـﺎن و ﮔﻠﻪ ﺧﻮد ﭘﯿﻮﻧـﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ از ﭼﻮﭘـﺎن و ﮔﻠﻪ ﺧﻮد ﮔﻢ ﮔﺸـﺘﻪ و ﺳـﺮﮔﺮداﻧﯽ ،آن ﮔﻮﺳـﻔﻨﺪ ﻫﺮاﺳـﺎن و
ﺳﺮﮔﺮدان و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﯾﻦ ﺳﻮ و آن ﺳﻮ زﻧﺪ و ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﭽﺮاﮔﺎﻫﺶ رﻫﺒﺮي ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﻤﻨﺰﻟﺶ رﺳﺎﻧﺪ.
در ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﮔﺮگ ﮔﻤﺸﺪن
