Page 139 - จราจร
P. 139
๑๓๒
๔. รักษาสถานที่เกิดเหตุมิใหบุคคลที่ไมเกี่ยวของเขาไปเปนอันขาด โดยจะตองกําหนด
แนวรัศมีของพื้นที่ใหเหมาะสมกับสถานการณ และจะตองขยายไกลออกไปในกรณีที่เปนอุบัติเหตุของ
รถที่บรรทุกวัตถุอันตราย เชน แกส นํ้ามันเชื้อเพลิง และสารเคมี เปนตน
๕. ถามีผูบาดเจ็บที่มีอาการหนัก จะตองพยายามตามหนวยรักษาพยาบาลที่เกี่ยวของ
หรือที่อยูใกลที่สุดเพื่อนําผูบาดเจ็บไปรับการรักษาพยาบาลโดยเร็ว ถึงแมวาการเคลื่อนยายผูบาดเจ็บ
อาจจะทําลายพยานวัตถุบางอยาง แตการรักษาชีวิตมีความสําคัญมากกวา นอกจากนี้หากไมมีความรู
ในการปฐมพยาบาลก็ใหหลีกเลี่ยงการเคลื่อนยายคนเจ็บเนื่องจากการเคลื่อนยายที่ไมถูกตองอาจทํา
อันตรายคนเจ็บได กอนนําสงโรงพยาบาลใหจดชื่อที่อยูผูบาดเจ็บ (ถากระทําได) และชื่อโรงพยาบาล
เก็บไวเพื่อแจงพนักงานสอบสวน หากผูตายหรือผูบาดเจ็บจนชวยตัวเองไมได ไมมีญาติหรือมาเพียง
ผูเดียว ใหเก็บรักษา ดูแลทรัพยสินใหดวย ทั้งนี้ใหมีพยานรูเห็นตามสมควรหรือบันทึกภาพ เพื่อปองกัน
กลาวหาที่หลังและจัดทํารายการทรัพยสินสงมอบใหพนักงานสอบสวน
๖. การดําเนินการเกี่ยวกับผูตาย เมื่อมีศพควรพยายามที่จะไมทําการใดๆ เกี่ยวกับศพ
แตจะตองรายงานพนักงานสอบสวนผูมีหนาที่ใหทราบ เพื่อจะไดดําเนินการเกี่ยวกับการชันสูตร
ตามกฎหมาย
๗. เรียกเก็บและตรวจสอบใบอนุญาตขับขี่ของคูกรณีทั้งหมด เพื่อสงมอบใหพนักงาน
สอบสวนและเพื่อปองกันการหลบหนี ทําแผนที่เกิดเหตุโดยสังเขป กําหนดจุดทําเครื่องหมาย
บนพื้นทาง กอนแยกรถที่เกิดเหตุใหพนการกีดขวางการจราจร นําไปจอดในที่ปลอดภัย หรือนําสงสถานที่
จัดเก็บของกลาง
๘. รวบรวมพยานหลักฐาน เก็บของตกหลนที่กีดขวางการจราจร บันทึกเกี่ยวกับสภาพ
สถานที่เกิดเหตุ เชน สภาพไฟฟาสองสวาง สภาพอากาศ ตลอดจนรองรอยที่พบในที่เกิดเหตุ ตําแหนง
ที่พบ และความสัมพันธของรองรอยที่ปรากฏระหวางรถแตละคันหรือรถกับวัตถุอื่น
๙. สอบสวนผูอยูในเหตุการณ/ไปพลางกอน มีใครบางในที่เกิดเหตุตอนที่ไปพบ
การถามใหถามสั้นๆ เทานั้นเพราะหนาที่หลักคือรักษาสถานที่เกิดเหตุ ปองกันสิ่งที่เปนพยานไมใหหายไป
ระหวางรอกําลังสนับสนุนหรือผูบังคับบัญชา และไมควรปลอยใหมีคนที่ไมเกี่ยวของมาอยูในที่เกิดเหตุ
มากเกินไป
๑๐. มอบการรักษาที่เกิดเหตุใหพนักงานสอบสวน เพื่อจะรักษาตอไปจนกวาการชันสูตร
หรือตรวจสถานที่ ไดทําเปนที่เรียบรอยแลว ซึ่งหมายความวาจนกวาการทํารายงานเกี่ยวกับสถานที่
เสร็จสิ้นลงแลว